Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Psalm 3 [0]
3:2 Panie, czemu się rozmnożyli trapiący mię? * Wielu ich powstaje przeciwko mnie.
3:3 Wielu ich mówi duszy mojej: * Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
3:4 Ale Ty, Panie, jesteś obrońcą moim, * chwałą moją i Ty podnosisz głowę moją.
3:5 Głosem moim wołałem do Pana, * i wysłuchał mię z góry świętej swojej.
3:6 Jam spał i twardo zasnąłem: * i wstałem, bo Pan mię obronił.
3:7 Nie będę się bał tysięcy ludu wokoło mnie leżącego: * powstań, Panie, wybaw mię, Boże mój.
3:8 Boś Ty pobił wszystkich sprzeciwiających mi się bez przyczyny: * pokruszyłeś zęby grzeszników.
3:9 Pańskie jest wybawienie, * a nad ludem Twoim błogosławieństwo Twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
|
Wezwanie {Antyfona z Psałterza według okresu}
Ant. Króla Pana, który ma przyjść * Przyjdźcie, uwielbiajmy.
Ant. Króla Pana, który ma przyjść * Przyjdźcie, uwielbiajmy.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Króla Pana, który ma przyjść * Przyjdźcie, uwielbiajmy.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Przyjdźcie, uwielbiajmy.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Króla Pana, który ma przyjść * Przyjdźcie, uwielbiajmy.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Przyjdźcie, uwielbiajmy.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Króla Pana, który ma przyjść * Przyjdźcie, uwielbiajmy.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Przyjdźcie, uwielbiajmy.
Ant. Króla Pana, który ma przyjść * Przyjdźcie, uwielbiajmy.
|
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Verbum supérnum, pródiens
A Patre olim éxiens,
Qui natus orbi súbvenis,
Cursu declívi témporis.
Illúmina nunc péctora,
Tuóque amóre cóncrema;
Audíto ut præcónio
Sint pulsa tandem lúbrica.
Iudéxque cum post áderis
Rimári facta péctoris,
Reddens vicem pro ábditis,
Iustísque regnum pro bonis.
Non demum arctémur malis
Pro qualitáte críminis;
Sed cum beátis cómpotes
Simus perénnes cælibes.
Laus, honor, virtus, glória,
Deo Patri, et Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sæculórum sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z Psałterza według okresu}
Słowo najwyższe,
Z łona Ojca wychodzące,
Które rodząc się ratujesz świat,
Gdy upływa bieg czasu:
Oświeć teraz dusze
I rozpal swą miłością
By serce porzucające to, co znikome
Napełniła rozkosz niebieska.
Iżbyśmy, gdy trybunał Sędziego
Potępi na ogień grzesznych,
A głos przyjazny powoła bogobojnych
Do nieba zasłużonego
Iżbyśmy nie tarzali się jako żer płomieni
Wśród czarnych wirów,
Lecz w widzeniu Boga uczestnicząc,
Radości zażywali niebieskich.
Ojcu, zarazem Synowi
i Tobie, Duchu Święty,
Jak była, tak niech będzie nieustannie
Po wszystkie wieki chwała.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Véniet ecce rex, * excélsus cum potestáte magna, ad salvándas gentes, allelúia.
Psalmus 20 [1]
20:2 Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * et super salutáre tuum exsultábit veheménter.
20:3 Desidérium cordis eius tribuísti ei: * et voluntáte labiórum eius non fraudásti eum.
20:4 Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite eius corónam de lápide pretióso.
20:5 Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
20:6 Magna est glória eius in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.
20:7 Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.
20:8 Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.
20:9 Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt.
20:10 Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.
20:11 Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum.
20:12 Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre.
20:13 Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum.
20:14 Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. Behold, there cometh the King * even the Most High, with great power, to save the nations, alleluia.
Psalm 20 [1]
20:2 Panie, z mocy Twojej weseli się król * i zbawieniem Twoim raduje się wielce.
20:3 Żądanie serca jego wypełniłeś mu, * a woli ust jego nie zawiodłeś.
20:4 Bo go uprzedziłeś błogosławieństwami słodkości, * włożyłeś na głowę jego koronę z kamienia drogiego.
20:5 O życie prosił Cię, * i dałeś mu długość dni na wieki i na wieki wieków.
20:6 Wielka jest chwała jego w zbawieniu Twoim, * sławę i wielką ozdobę nań wkładasz.
20:7 Albowiem czynisz go błogosławieństwem na wieki wieków, * uweselasz go radością przed obliczem Twoim.
20:8 Bo król nadzieję ma w Panu, * a przez miłosierdzie Najwyższego nie będzie poruszony.
20:9 Niech dosięgnie ręka Twoja wszystkich nieprzyjaciół Twoich, * prawica Twa niech znajdzie wszystkich, którzy Cię nienawidzą.
20:10 Uczynisz ich jak piec ognisty czasu oblicza Twego: * Pan w gniewie swoim zatrwoży ich, i pożre ich ogień.
20:11 Owoc ich z ziemi wygubisz, * a potomstwo ich z synów ludzkich.
20:12 Albowiem zwrócili przeciw Tobie złość, * obmyślili plany, których nie mogli wykonać.
20:13 Albowiem zmusisz ich do ucieczki, * a tym, którzy Ci pozostają, mierzysz w ich twarze.
20:14 Podnieś się Panie, w mocy Twojej, * będziemy opiewać i wysławiać Twoje męstwo.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 21 [2]
21:2 Deus, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti? * longe a salúte mea verba delictórum meórum.
21:3 Deus meus, clamábo per diem, et non exáudies: * et nocte, et non ad insipiéntiam mihi.
21:4 Tu autem in sancto hábitas, * laus Israël.
21:5 In te speravérunt patres nostri: * speravérunt, et liberásti eos.
21:6 Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: * in te speravérunt, et non sunt confúsi.
21:7 Ego autem sum vermis, et non homo: * oppróbrium hóminum, et abiéctio plebis.
21:8 Omnes vidéntes me, derisérunt me: * locúti sunt lábiis, et movérunt caput.
21:9 Sperávit in Dómino, erípiat eum: * salvum fáciat eum, quóniam vult eum.
21:10 Quóniam tu es, qui extraxísti me de ventre: * spes mea ab ubéribus matris meæ. In te proiéctus sum ex útero:
21:11 De ventre matris meæ Deus meus es tu, * ne discésseris a me:
21:12 Quóniam tribulátio próxima est: * quóniam non est qui ádiuvet.
21:13 Circumdedérunt me vítuli multi: * tauri pingues obsedérunt me.
21:14 Aperuérunt super me os suum, * sicut leo rápiens et rúgiens.
21:15 Sicut aqua effúsus sum: * et dispérsa sunt ómnia ossa mea.
21:15 Factum est cor meum tamquam cera liquéscens * in médio ventris mei.
21:16 Áruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhǽsit fáucibus meis: * et in púlverem mortis deduxísti me.
21:17 Quóniam circumdedérunt me canes multi: * concílium malignántium obsédit me.
21:17 Fodérunt manus meas et pedes meos: * dinumeravérunt ómnia ossa mea.
21:18 Ipsi vero consideravérunt et inspexérunt me: * divisérunt sibi vestiménta mea, et super vestem meam misérunt sortem.
21:20 Tu autem, Dómine, ne elongáveris auxílium tuum a me: * ad defensiónem meam cónspice.
21:21 Érue a frámea, Deus, ánimam meam: * et de manu canis únicam meam:
21:22 Salva me ex ore leónis: * et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
21:23 Narrábo nomen tuum frátribus meis: * in médio ecclésiæ laudábo te.
21:24 Qui timétis Dóminum, laudáte eum: * univérsum semen Iacob, glorificáte eum.
21:25 Tímeat eum omne semen Israël: * quóniam non sprevit, neque despéxit deprecatiónem páuperis:
21:25 Nec avértit fáciem suam a me: * et cum clamárem ad eum, exaudívit me.
21:26 Apud te laus mea in ecclésia magna: * vota mea reddam in conspéctu timéntium eum.
21:27 Edent páuperes, et saturabúntur: et laudábunt Dóminum qui requírunt eum: * vivent corda eórum in sǽculum sǽculi.
21:28 Reminiscéntur et converténtur ad Dóminum * univérsi fines terræ:
21:28 Et adorábunt in conspéctu eius * univérsæ famíliæ géntium.
21:29 Quóniam Dómini est regnum: * et ipse dominábitur géntium.
21:30 Manducavérunt et adoravérunt omnes pingues terræ: * in conspéctu eius cadent omnes qui descéndunt in terram.
21:31 Et ánima mea illi vivet: * et semen meum sérviet ipsi.
21:32 Annuntiábitur Dómino generátio ventúra: * et annuntiábunt cæli iustítiam eius pópulo qui nascétur, quem fecit Dóminus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Véniet ecce rex, excélsus cum potestáte magna, ad salvándas gentes, allelúia.
|
Psalm 21 [2]
21:2 Boże, Boże mój, wejrzyj na mnie, czemuś mię opuścił? * Daleko od zbawienia mego słowa grzechów moich.
21:3 Boże mój, będę wołał we dnie, a nie wysłuchasz, * i w nocy, a nie ku mojej głupocie.
21:4 A Ty mieszkasz w świątyni, * chwało Izraela.
21:5 W Tobie nadzieję mieli ojcowie nasi, * nadzieję mieli, i wybawiłeś ich.
21:6 Do Ciebie wołali, i zostali wybawieni, * w Tobie nadzieję mieli, a nie byli zawstydzeni.
21:7 A jam jest robak, nie człowiek, * pośmiewisko ludzkie i wzgarda pospólstwa.
21:8 Wszyscy, którzy mię widzieli, naśmiewali się ze mnie, * mówili ustami i kiwali głową:
21:9 Nadzieję miał w Panu, niechaj go wyrwie, * niechaj go zbawi, ponieważ go miłuje.
21:10 Albowiem Ty mię wydobyłeś z łona, * nadziejo moja, od piersi matki mojej. Na Ciebie porzucony byłem z łona:
21:11 Od łona matki mojej Ty jesteś Bogiem moim, * nie odstępuj ode mnie.
21:12 Albowiem utrapienie bliskie jest, * bo nie masz kto by ratował.
21:13 Otoczyły mię cielce mnogie, * byki tłuste obległy mię.
21:14 Otworzyli na mnie usta swoje * jak lew porywający i ryczący.
21:15 Wylany jestem jak woda * i rozluźnione są wszystkie kości moje.
21:15 Stało się serce moje jak wosk topniejący * we wnętrzu moim.
21:16 Wyschła jak skorupa siła moja, a język mój przysechł do podniebienia mego: * i doprowadziłeś mię do prochu śmierci.
21:17 Albowiem obstąpiły mię psy mnogie, * zgraja niegodziwców obległa mię.
21:17 Przebodli ręce moje i nogi moje, * policzyli wszystkie kości moje.
21:18 A oni przypatrywali się i patrzyli na mnie: * rozdzielili sobie szaty moje, a o suknię moją los rzucali.
21:20 Ale Ty, Panie, nie oddalaj ode mnie wspomożenia Twego, * wejrzyj ku obronie mojej.
21:21 Wyrwij od miecza, Boże, duszę moją, * a z łapy psa jedyną moją.
21:22 Wybaw mię z paszczęki lwa, * a od rogów jednorożców mnie poniżonego.
21:23 Będę opowiadał imię Twe braciom moim, * wpośród kościoła będę Cię chwalił.
21:24 Wy, co się Pana boicie, chwalcie Go: * wszystko potomstwo Jakuba wysławiajcie Go.
21:25 Niech się Go boi wszystko plemię izraelskie, * albowiem nie wzgardził ani odrzucił prośby ubogiego:
21:25 I nie odwrócił oblicza swego ode mnie: * a gdy wołałem do Niego, wysłuchał mię.
21:26 U Ciebie chwała moja w zebraniu wielkim, * śluby moje oddam przed oczyma bojących się Go.
21:27 Będą jedli ubodzy, i najedzą się, i będą chwalić Pana, ci którzy Go szukają: * będą żyć serca ich na wieki wieków.
21:28 Wspomną i nawrócą się do Pana * wszystkie krańce ziemi.
21:28 I będą się kłaniać przed obliczem Jego * wszystkie rodziny narodów.
21:29 Albowiem Pańskie jest królestwo, * i On będzie panował nad narodami.
21:30 Jedli i kłaniali się wszyscy tłuści ziemi, * przed obliczem Jego będą padać wszyscy, którzy zstępują do ziemi.
21:31 A dusza moja będzie żyła dla Niego * i potomstwo moje będzie Mu służyć.
21:32 Będzie opowiadane Panu przyszłe pokolenie * i będą opowiadać niebiosa sprawiedliwość Jego ludowi, który się narodzi, który uczynił Pan.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Behold, there cometh the King even the Most High, with great power, to save the nations, alleluia.
|
Ant. Confortáte * manus dissolútas: confortámini, dícite: Ecce Deus noster véniet, et salvábit nos, allelúia.
Psalmus 22 [3]
22:1 Dóminus regit me, et nihil mihi déerit: * in loco páscuæ ibi me collocávit.
22:2 Super aquam refectiónis educávit me: * ánimam meam convértit.
22:3 Dedúxit me super sémitas iustítiæ, * propter nomen suum.
22:4 Nam, et si ambulávero in médio umbræ mortis, non timébo mala: * quóniam tu mecum es.
22:4 Virga tua, et báculus tuus: * ipsa me consoláta sunt.
22:5 Parásti in conspéctu meo mensam, * advérsus eos, qui tríbulant me.
22:5 Impinguásti in óleo caput meum: * et calix meus inébrians quam præclárus est!
22:6 Et misericórdia tua subsequétur me * ómnibus diébus vitæ meæ:
22:6 Et ut inhábitem in domo Dómini, * in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Strengthen ye * the weak hands be strong say Behold, our God will come, and save us, alleluja.
Psalm 22 [3]
22:1 Pan mną rządzi, i niczego mi nie brakuje: * na miejscu pastwiska, tam mnie postawił.
22:2 Nad wodą posilenia wychował mię: * duszę moją nawrócił.
22:3 Prowadził mię ścieżkami sprawiedliwości * dla imienia swego.
22:4 Bo choćbym też chodził wpośród cienia śmierci, nie będę się bał zła, * albowiem Ty jesteś ze mną.
22:4 Laska Twoja i kij Twój, * te mię pocieszyły.
22:5 Nagotowałeś przed oczyma mymi stół * naprzeciwko tych, którzy mię trapią.
22:5 Utłuściłeś olejkiem głowę moją, * a kielich mój upajający jak wspaniały jest!
22:6 I miłosierdzie Twoje pójdzie za mną * po wszystkie dni żywota mojego:
22:6 Abym zamieszkał w domu Pańskim * przez długie dni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 23 [4]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo eius: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto eius?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec iurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Iacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confortáte manus dissolútas: confortámini, dícite: Ecce Deus noster véniet, et salvábit nos, allelúia.
|
Psalm 23 [4]
23:1 Pańska jest ziemia i napełnienie jej, * okrąg ziemi i wszyscy, którzy mieszkają na nim.
23:2 Bo On go nad morzami utwierdził * i nad rzekami umocnił go.
23:3 Któż wstąpi na górę Pańską, * albo kto będzie stał na świętym miejscu Jego?
23:4 Niewinnych rąk i czystego serca, * który nie użył do próżności duszy swojej, ani przysięgał zdradliwie bliźniemu swemu.
23:5 Ten weźmie błogosławieństwo od Pana * i miłosierdzie od Boga, zbawiciela swego.
23:6 Takie jest pokolenie szukających Go, * szukających oblicza Boga Jakubowego.
23:7 Podnieście, książęta, bramy wasze, i podnieście się, bramy wieczne, * a wnijdzie Król chwały.
23:8 Któryż to jest Król chwały? * Pan mocny i potężny, Pan potężny w walce.
23:9 Podnieście, książęta bramy wasze, i podnieście się, bramy wieczne, * a wnijdzie Król chwały.
23:10 Któryż to jest Król chwały? * Pan zastępów, ten to jest Król chwały.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Strengthen ye the weak hands be strong say Behold, our God will come, and save us, alleluja.
|
Ant. Gaudéte omnes * et lætámini: ecce, qui véniet Dóminus ultiónis, addúcet retributiónem: ipse véniet, et salvábit nos.
Psalmus 24 [5]
24:1 Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: * Deus meus, in te confído, non erubéscam.
24:3 Neque irrídeant me inimíci mei: * étenim univérsi, qui sústinent te, non confundéntur.
24:4 Confundántur omnes iníqua agéntes * supervácue.
24:4 Vias tuas, Dómine, demónstra mihi: * et sémitas tuas édoce me.
24:5 Dírige me in veritáte tua, et doce me: * quia tu es, Deus, salvátor meus, et te sustínui tota die.
24:6 Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, * et misericordiárum tuárum, quæ a sǽculo sunt.
24:7 Delícta iuventútis meæ, * et ignorántias meas ne memíneris.
24:7 Secúndum misericórdiam tuam meménto mei tu: * propter bonitátem tuam, Dómine.
24:8 Dulcis et rectus Dóminus: * propter hoc legem dabit delinquéntibus in via.
24:9 Díriget mansuétos in iudício: * docébit mites vias suas.
24:10 Univérsæ viæ Dómini, misericórdia et véritas, * requiréntibus testaméntum eius et testimónia eius.
24:11 Propter nomen tuum, Dómine, propitiáberis peccáto meo: * multum est enim.
24:12 Quis est homo qui timet Dóminum? * legem státuit ei in via, quam elégit.
24:13 Ánima eius in bonis demorábitur: * et semen eius hereditábit terram.
24:14 Firmaméntum est Dóminus timéntibus eum: * et testaméntum ipsíus ut manifestétur illis.
24:15 Óculi mei semper ad Dóminum: * quóniam ipse evéllet de láqueo pedes meos.
24:16 Réspice in me, et miserére mei: * quia únicus et pauper sum ego.
24:17 Tribulatiónes cordis mei multiplicátæ sunt: * de necessitátibus meis érue me.
24:18 Vide humilitátem meam, et labórem meum: * et dimítte univérsa delícta mea.
24:19 Réspice inimícos meos quóniam multiplicáti sunt, * et ódio iníquo odérunt me.
24:20 Custódi ánimam meam, et érue me: * non erubéscam quóniam sperávi in te.
24:21 Innocéntes et recti adhæsérunt mihi: * quia sustínui te.
24:22 Líbera, Deus, Israël, * ex ómnibus tribulatiónibus suis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Rejoice * all ye, and be glad for, behold, the Lord will come with vengeance, He will bring a recompense He will come and save us.
Psalm 24 [5]
24:1 Do Ciebie, Panie, podniosłem duszę moją: * Boże mój, w Tobie ufam; niech nie będę zawstydzony.
24:3 I niech się nie śmieją ze mnie nieprzyjaciele moi, * albowiem wszyscy, którzy na Ciebie czekają, nie będą zawstydzeni.
24:4 Niech będą zawstydzeni wszyscy nieprawość czyniący * bez przyczyny.
24:4 Drogi Twoje ukaż mi, Panie, * a ścieżek Twoich naucz mię.
24:5 Prowadź mię w prawdzie Twojej i naucz mię, * boś Ty jest Bóg, zbawiciel mój, i Ciebie oczekiwałem przez wszystek dzień.
24:6 Wspomnij na miłosierdzie Twoje, Panie, * i na zmiłowania Twoje, które są od wieku.
24:7 Grzechów młodości mojej * i ciemnoty mojej racz nie pamiętać.
24:7 Według miłosierdzia Twego pomnij na mnie Ty, * dla dobroci Twej, Panie.
24:8 Słodki i prawy Pan, * przeto da zakon uchybiającym w drodze.
24:9 Poprowadzi cichych w rozsądku, * nauczy skromnych dróg swoich.
24:10 Wszystkie drogi Pańskie są miłosierdziem i prawdą * dla szukających testamentu Jego i świadectw Jego.
24:11 Ze względu na Twe imię, Panie, bądź miłościw grzechowi mojemu, * bo jest go mnóstwo.
24:12 Któryż jest człowiek, co się boi Pana? * Zakon postawił mu na drodze, którą obrał.
24:13 Dusza jego w szczęściu przemieszkiwać będzie, * a potomstwo jego odziedziczy ziemię.
24:14 Podporą jest Pan bojącym się Go, * i testament Jego ma im być oznajmiony.
24:15 Oczy moje zawsze skierowane do Pana, * albowiem On wyrwie z sidła nogi moje.
24:16 Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, * bo sam jeden jestem i ubogi.
24:17 Udręczenia serca mego rozmnożyły się, * wyrwij mię z utrapień moich.
24:18 Wejrzyj na uniżenie moje i na trudy moje, * a odpuść wszystkie grzechy moje.
24:19 Patrz na nieprzyjaciół moich, że się rozmnożyli, * a nienawiścią niesprawiedliwą nienawidzą mnie.
24:20 Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię, * niech nie będę zawstydzony, bo miałem nadzieję w Tobie.
24:21 Niewinni i prawi przystali do mnie, * bo czekałem na Ciebie.
24:22 Wybaw, Boże, Izraela * ze wszystkich ucisków jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 25 [6]
25:1 Iúdica me, Dómine, quóniam ego in innocéntia mea ingréssus sum: * et in Dómino sperans non infirmábor.
25:2 Proba me, Dómine, et tenta me: * ure renes meos et cor meum.
25:3 Quóniam misericórdia tua ante óculos meos est: * et complácui in veritáte tua.
25:4 Non sedi cum concílio vanitátis: * et cum iníqua geréntibus non introíbo.
25:5 Odívi ecclésiam malignántium: * et cum ímpiis non sedébo.
25:6 Lavábo inter innocéntes manus meas: * et circúmdabo altáre tuum, Dómine:
25:7 Ut áudiam vocem laudis, * et enárrem univérsa mirabília tua.
25:8 Dómine, diléxi decórem domus tuæ, * et locum habitatiónis glóriæ tuæ.
25:9 Ne perdas cum ímpiis, Deus, ánimam meam, * et cum viris sánguinum vitam meam:
25:10 In quorum mánibus iniquitátes sunt: * déxtera eórum repléta est munéribus.
25:11 Ego autem in innocéntia mea ingréssus sum: * rédime me, et miserére mei.
25:12 Pes meus stetit in dirécto: * in ecclésiis benedícam te, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gaudéte omnes et lætámini: ecce, qui véniet Dóminus ultiónis, addúcet retributiónem: ipse véniet, et salvábit nos.
|
Psalm 25 [6]
25:1 Osądź mię, Panie, bom chodził w niewinności Twojej, * a w Panu nadzieję mając, nie osłabnę.
25:2 Próbuj mnie, Panie, doświadczaj mnie, * wypal nerki moje i serce moje.
25:3 Albowiem miłosierdzie Twoje jest przed oczyma mymi * i rozkochałem się w prawdzie Twojej.
25:4 Nie siedziałem z gromadą ludzi fałszywych, * a z czyniącymi bezprawie wchodzić nie będę.
25:5 Miałem w nienawiści zgraję złoczyńców, * a z niepobożnymi nie zasiądę.
25:6 Umywam między niewinnymi ręce moje * i obchodzę ołtarz Twój, Panie:
25:7 Aby słyszeć głos chwały * i opowiadać wszystkie dziwy Twoje.
25:8 Panie, umiłowałem piękność domu Twego * i miejsce mieszkania chwały Twojej.
25:9 Nie trać z niezbożnymi, Boże, duszy mojej, * a z mężami krwawymi życia mego:
25:10 W których ręku są nieprawości: * prawica ich pełna jest podarków.
25:11 A ja chodziłem w niewinności mojej: * odkup mię i zmiłuj się nade mną.
25:12 Noga moja stała na drodze prostej: * w zebraniach będę Cię chwalił, Panie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Rejoice all ye, and be glad for, behold, the Lord will come with vengeance, He will bring a recompense He will come and save us.
|
℣. Ex Sion spécies decóris eius.
℟. Deus noster maniféste véniet.
|
℣. Z Syonu piękność ozdoby jego.
℟. Bóg nasz jawnie przyjdzie.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
Incipit liber Isaíæ Prophétæ
Isa 1:1-3
1 Vísio Isaíæ fílii Amos, quam vidit super Iudam et Ierúsalem, in diébus Ozíæ, Ióatham, Achaz, et Ezechíæ, regum Iuda.
2 Audíte, cæli, et áuribus pércipe, terra, quóniam Dóminus locútus est: Fílios enutrívi, et exaltávi: ipsi autem sprevérunt me.
3 Cognóvit bos possessórem suum, et ásinus præsépe dómini sui: Israël autem me non cognóvit, et pópulus meus non intelléxit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Aspíciens a longe, ecce vídeo Dei poténtiam veniéntem, et nébulam totam terram tegéntem. * Ite óbviam ei, et dícite: * Núntia nobis, si tu es ipse, * Qui regnatúrus es in pópulo Israël.
℣. Quique terrígenæ, et fílii hóminum, simul in unum dives et pauper. Ite óbviam ei, et dícite.
℣. Qui regis Israël, inténde, qui dedúcis velut ovem Ioseph. Núntia nobis, si tu es ipse.
℣. Tóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini portæ æternáles, et introíbit Rex glóriæ. Qui regnatúrus es in pópulo Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Aspíciens a longe, ecce vídeo Dei poténtiam veniéntem, et nébulam totam terram tegéntem. * Ite óbviam ei, et dícite: * Núntia nobis, si tu es ipse, * Qui regnatúrus es in pópulo Israël.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Początek Księgi Izajasza Proroka
Iz 1:1-3
1 Widzenie Izajasza, syna Amos, które widział nad Judą i Jeruzalem za dni Ozyasza, Joathana, Achaza, i Ezechiasza, królów Judzkich.
2 Słuchajcie niebiosa, a weźmij w uszy, ziemio, albowiem Pan mówił: Wychowałem syny i wywyższyłem, a oni mię wzgardzili.
3 Poznał wół pana swego, i osieł żłób pana swego: a Izrael mię nie poznał, a lud mój nie zrozumiał.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. I look from afar, and behold I see the Power of God, coming like as a cloud to cover the land with the hosts of his People: * Go ye out to meet him and say: * Tell us if thou art he, * That shalt reign over God's people Israel.
℣. All ye that dwell in the world, all ye children of men, high and low, rich and poor, one with another. Go ye out to meet him and say.
℣. Hear, O thou Shepherd of Israel, thou that leadest Joseph like a sheep. Tell us if thou art he.
℣. Lift up your heads, O ye gates, and be ye lift up, ye everlasting doors, and the King of Glory shall come in. That shalt reign over God's people Israel.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. I look from afar, and behold I see the Power of God, coming like as a cloud to cover the land with the hosts of his People: * Go ye out to meet him and say: * Tell us if thou art he, * That shalt reign over God's people Israel.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
Isa 1:4-6
4 Væ genti peccatríci, pópulo gravi iniquitáte, sémini nequam, fíliis scelerátis: dereliquérunt Dóminum, blasphemavérunt Sanctum Israël, abalienáti sunt retrórsum.
5 Super quo percútiam vos ultra, addéntes prævaricatiónem? omne caput lánguidum, et omne cor mærens.
6 A planta pedis usque ad vérticem non est in eo sánitas: vulnus, et livor, et plaga tumens non est circumligáta, nec curáta medicámine, neque fota óleo.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Aspiciébam in visu noctis, et ecce in núbibus cæli Fílius hóminis veniébat: et datum est ei regnum, et honor:
* Et omnis pópulus, tribus, et linguæ sérvient ei.
℣. Potéstas eius, potéstas ætérna, quæ non auferétur: et regnum eius, quod non corrumpétur.
℟. Et omnis pópulus, tribus, et linguæ sérvient ei.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
Iz 1:4-6
4 Biada narodowi grzesznemu, ludowi nieprawością obciążonemu, nasieniu złemu, synom złośliwym: opuścili Pana, bluźnili Świętego Izraelowego, odwrócili się wstecz.
5 Na czemże was mam więcéj karać, którzy przyczyniacie przestępstwa? każda głowa chora, a każde serce żałośne.
6 Od stopy nogi aż do wierzchu głowy niemasz w nim zdrowia: rana i siność i spuchły raz, nie jest zawiązany, ani lekarstwem opatrzony, ani oliwą zmiękczony.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. I saw in the night visions, and, behold, the Son of man came with the clouds of heaven, and there was given Him a Kingdom, and glory;
* And all people, nations, and languages shall serve Him.
℣. His dominion is an everlasting dominion which shall not pass away, and His Kingdom that which shall not be destroyed.
℟. And all people, nations, and languages shall serve Him.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
Isa 1:7-9
7 Terra vestra desérta, civitátes vestræ succénsæ igni: regiónem vestram coram vobis aliéni dévorant, et desolábitur sicut in vastitáte hostíli.
8 Et derelinquétur fília Sion ut umbráculum in vínea, et sicut tugúrium in cucumerário, et sicut cívitas quæ vastátur.
9 Nisi Dóminus exercítuum reliquísset nobis semen, quasi Sódoma fuissémus, et quasi Gomórrha símiles essémus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Missus est Gábriel Angelus ad Maríam Vírginem desponsátam Ioseph, núntians ei verbum; et expavéscit Virgo de lúmine: ne tímeas, María, invenísti grátiam apud Dóminum:
* Ecce concípies, et páries, et vocábitur Altíssimi Fílius.
℣. Dabit ei Dóminus Deus sedem David, patris eius, et regnábit in domo Iacob in ætérnum.
℟. Ecce concípies, et páries, et vocábitur Altíssimi Fílius.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
Iz 1:7-9
7 Ziemia wasza spustoszona, miasta wasze ogniem popalone: krainę waszę przed wami cudzoziemcy pożerają, i spustoszeje jako w zburzeniu nieprzyjacielskiem.
8 I zostanie się córka Syońska jako chłodnik w winnicy a jako budka w ogrodzie ogórkowym i jako miasta, które burzą.
9 By nam był Pan zastępów nie zostawił nasienia, bylibychmy jako Sodoma, i stalibyśmy się Gomorze podobni.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. The Angel Gabriel was sent to Mary, a Virgin espoused to Joseph, to bring unto her the word of the Lord, and when the Virgin saw the light, she was afraid. Fear not, Mary, for thou hast found grace from the Lord.
* Behold, thou shalt conceive and bring forth a son, and He shall be called the Son of the Highest.
℣. The Lord God shall give unto Him the throne of His father David, and He shall reign over the house of Jacob for ever.
℟. Behold, thou shalt conceive, and bring forth a son, and He shall be called the Son of the Highest.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.
Lectio 4
Isa 1:10-11
10 Audíte verbum Dómini príncipes Sodomórum: percípite áuribus legem Dei nostri pópulus Gomórrhæ.
11 Quo mihi multitúdinem victimárum vestrárum? dicit Dóminus. Plenus sum: holocáusta aríetum, et ádipem pínguium, et sánguinem vitulórum, et agnórum, et hircórum nólui.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Súscipe verbum, Virgo María, quod tibi a Dómino per Angelum transmíssum est: concípies et páries Deum páriter et hóminem,
* Ut benedícta dicáris inter omnes mulíeres.
℣. Páries quidem fílium, et virginitátis non patiéris detriméntum: efficiéris grávida, et eris mater semper intácta.
℟. Ut benedícta dicáris inter omnes mulíeres.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ut benedícta dicáris inter omnes mulíeres.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. W jedności z Duchem Świętym, niech nas błogosławi Ojciec i Syn. Amen.
Lekcja 4
Iz 1:10-11
10 Słuchajcie słowa Pańskiego, książęta Sodomskie! weźcie w uszy zakon Boga naszego, ludu Gomorski!
11 Cóż mi po mnóstwie ofiar waszych, mówi Pan? Pełenem całopalenia baranów i łoju tłustego bydła: i krwie cielców i jagniąt i kozłów nie chciałem.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Receive, O Virgin Mary, receive the word of the Lord, which is sent thee by His Angel; thou shalt conceive, and shalt bring forth God and Man together.
* And thou shalt be called blessed among all women.
℣. Thou shalt bring forth a son, and remain a maiden undefiled thou shalt conceive and be a Mother, still Virgin unspotted.
℟. And thou shalt be called blessed among all women.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. And thou shalt be called blessed among all women.
|
Nocturn II.
Ant. Gaude et lætáre * fília Ierúsalem: ecce, Rex tuus véniet tibi: Sion noli timére, qui cito véniet salus tua.
Psalmus 26 [7]
26:1 Dóminus illuminátio mea, et salus mea, * quem timébo?
26:1 Dóminus protéctor vitæ meæ, * a quo trepidábo?
26:2 Dum apprópiant super me nocéntes, * ut edant carnes meas:
26:2 Qui tríbulant me inimíci mei, * ipsi infirmáti sunt, et cecidérunt.
26:3 Si consístant advérsum me castra, * non timébit cor meum.
26:3 Si exsúrgat advérsum me prǽlium, * in hoc ego sperábo.
26:4 Unam pétii a Dómino, hanc requíram, * ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ:
26:4 Ut vídeam voluptátem Dómini, * et vísitem templum eius.
26:5 Quóniam abscóndit me in tabernáculo suo: * in die malórum protéxit me in abscóndito tabernáculi sui.
26:6 In petra exaltávit me: * et nunc exaltávit caput meum super inimícos meos.
26:6 Circuívi, et immolávi in tabernáculo eius hóstiam vociferatiónis: * cantábo, et psalmum dicam Dómino.
26:7 Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi ad te: * miserére mei, et exáudi me.
26:8 Tibi dixit cor meum, exquisívit te fácies mea: * fáciem tuam, Dómine, requíram.
26:9 Ne avértas fáciem tuam a me: * ne declínes in ira a servo tuo.
26:9 Adiútor meus esto: * ne derelínquas me, neque despícias me, Deus, salutáris meus.
26:10 Quóniam pater meus, et mater mea dereliquérunt me: * Dóminus autem assúmpsit me.
26:11 Legem pone mihi, Dómine, in via tua: * et dírige me in sémitam rectam propter inimícos meos.
26:12 Ne tradíderis me in ánimas tribulántium me: * quóniam insurrexérunt in me testes iníqui, et mentíta est iníquitas sibi.
26:13 Credo vidére bona Dómini * in terra vivéntium.
26:14 Exspécta Dóminum, viríliter age: * et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn II.
Ant. Rejoice greatly * O daughter of Jerusalem behold, thy King cometh into thee, O Zion; fear not, for thy salvation cometh quickly.
Psalm 26 [7]
26:1 Pan oświecenie moje i zbawienie moje, * kogóż się bać będę?
26:1 Pan obrońca żywota mego, * kogóż się będę lękał?
26:2 Gdy się zbliżają przeciw mnie złoczyńcy, * by pożreć ciało moje:
26:2 Którzy mię trapią, nieprzyjaciele moi, * sami omdleli i upadli.
26:3 Choćby stanęły przeciwko mnie wojska, * nie będzie się bało serce moje.
26:3 Choćby powstała przeciwko mnie bitwa, * w Tym ja nadzieję pokładać będę.
26:4 O jedno prosiłem Pana, tego szukać będę, * abym mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni życia mego:
26:4 Abym patrzał na rozkosz Pańską * i nawiedzał kościół Jego.
26:5 Albowiem ukrył mię w przybytku swoim: * w dni złe obronił mię w skrytości przybytku swego.
26:6 Na skałę podniósł mię: * a teraz wyniósł głowę moją ponad wrogów moich.
26:6 Obszedłem i ofiarowałem w przybytku Jego ofiarę krzykliwą:, * będę śpiewał i psalm mówił Panu.
26:7 Wysłuchaj, Panie, głos mój, którym wołam do Ciebie, * zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mię.
26:8 Do Ciebie mówiło serce moje, szukało Cię oblicze moje, * oblicza Twego Panie, szukać będę.
26:9 Nie odwracaj oblicza Twego ode mnie, * nie odstępuj w gniewie od sługi Twego.
26:9 Bądź pomocnikiem moim, * nie opuszczaj mnie i nie gardź mną, Boże Zbawicielu mój.
26:10 Albowiem ojciec mój i matka moja opuścili mię, * ale Pan przyjął mię.
26:11 Prawo postaw mi, Panie, w drodze Twojej, * i prowadź mię prostą ścieżką dla nieprzyjaciół moich.
26:12 Nie wydawaj mnie na wolę trapiących mię, * bo powstali przeciwko mnie świadkowie fałszywi i kłamała nieprawość sobie.
26:13 Wierzę, iż oglądać będę dobra Pańskie * w krainie żyjących.
26:14 Oczekuj Pana, mężnie czyń, * i niech się wzmocni serce twoje, a czekaj na Pana.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 27 [8]
27:1 Ad te, Dómine, clamábo, Deus meus, ne síleas a me: * nequándo táceas a me, et assimilábor descendéntibus in lacum.
27:2 Exáudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ dum oro ad te: * dum extóllo manus meas ad templum sanctum tuum.
27:3 Ne simul trahas me cum peccatóribus: * et cum operántibus iniquitátem ne perdas me.
27:3 Qui loquúntur pacem cum próximo suo, * mala autem in córdibus eórum.
27:4 Da illis secúndum ópera eórum, * et secúndum nequítiam adinventiónum ipsórum.
27:4 Secúndum ópera mánuum eórum tríbue illis: * redde retributiónem eórum ipsis.
27:5 Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, et in ópera mánuum eius * déstrues illos, et non ædificábis eos.
27:6 Benedíctus Dóminus: * quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ.
27:7 Dóminus adiútor meus, et protéctor meus: * in ipso sperávit cor meum, et adiútus sum.
27:7 Et reflóruit caro mea: * et ex voluntáte mea confitébor ei.
27:8 Dóminus fortitúdo plebis suæ: * et protéctor salvatiónum Christi sui est.
27:9 Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hereditáti tuæ: * et rege eos, et extólle illos usque in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gaude et lætáre fília Ierúsalem: ecce, Rex tuus véniet tibi: Sion noli timére, qui cito véniet salus tua.
|
Psalm 27 [8]
27:1 Do Ciebie, Panie, będę wołał, Boże mój, nie milcz przede mną, * abym nie stał się podobnym zstępującym do grobu, gdy będziesz milczał przede mną.
27:2 Wysłuchaj, Panie, głos prośby mojej, gdy się modlę do Ciebie, * gdy podnoszę ręce swe ku kościołowi Twemu świętemu.
27:3 Nie pociągaj mnie razem z grzesznikami * i nie zatrać mnie z czyniącymi nieprawość.
27:3 Którzy mówią o pokoju z bliźnim swoim, * a zło jest w sercach ich.
27:4 Oddaj im według uczynków ich * i według złości wymysłów ich.
27:4 Według spraw rąk ich oddaj im, * oddaj im zapłatę ich.
27:5 Ponieważ nie zrozumieli spraw Pana i uczynków rąk Jego, * zniszczysz ich, a nie zbudujesz ich.
27:6 Błogosławiony Pan, * bo wysłuchał głos prośby mojej.
27:7 Pan pomocnik mój i obrońca mój, * w Nim nadzieję pokładało serce moje, i poratowany jestem.
27:7 I zakwitło na nowo ciało moje, * i ochotnie wysławiać Go będę.
27:8 Pan mocą ludu swego * i obrońcą zbawiennym Pomazańca swego.
27:9 Zbaw lud Twój, Panie, a błogosław dziedzictwu Twojemu, * i rządź nimi i wywyższaj ich aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Rejoice greatly O daughter of Jerusalem behold, thy King cometh into thee, O Zion; fear not, for thy salvation cometh quickly.
|
Ant. Rex noster * advéniet Christus, quem Ioánnes prædicávit Agnum esse ventúrum.
Psalmus 28 [9]
28:1 Afférte Dómino, fílii Dei: * afférte Dómino fílios aríetum.
28:2 Afférte Dómino glóriam et honórem, afférte Dómino glóriam nómini eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
28:3 Vox Dómini super aquas, Deus maiestátis intónuit: * Dóminus super aquas multas.
28:4 Vox Dómini in virtúte: * vox Dómini in magnificéntia.
28:5 Vox Dómini confringéntis cedros: * et confrínget Dóminus cedros Líbani:
28:6 Et commínuet eas tamquam vítulum Líbani: * et diléctus quemádmodum fílius unicórnium.
28:7 Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: * vox Dómini concutiéntis desértum: et commovébit Dóminus desértum Cades.
28:9 Vox Dómini præparántis cervos, et revelábit condénsa: * et in templo eius omnes dicent glóriam.
28:10 Dóminus dilúvium inhabitáre facit: * et sedébit Dóminus Rex in ætérnum.
28:11 Dóminus virtútem pópulo suo dabit: * Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Christ our King cometh, * Whom John preached, saying Behold the Lamb That should come!
Psalm 28 [9]
28:1 Przynoście Panu, synowie Boży, * przynoście Panu młode baranki.
28:2 Przynoście Panu chwałę i cześć, przynoście Panu chwałę dla imienia Jego, * kłaniajcie się Panu w dziedzińcu świętym Jego.
28:3 Głos Pański nad wodami, Bóg majestatu zagrzmiał: * Pan nad wodami wielkimi.
28:4 Głos Pański w mocy, * głos Pański w wielmożności.
28:5 Głos Pański łamiący cedry, * i połamie Pan cedry Libanu:
28:6 I pokruszy je jak cielę na Libanie, * a umiłowany będzie jak młody jednorożec.
28:7 Głos Pański rozmiatający płomień ognisty: * głos Pański wstrząsający puszczą: i poruszy Pan pustynię Kades.
28:9 Głos Pański przygotowujący łanie i odkrywający gąszcze: * a w kościele Jego wszyscy oddadzą chwałę.
28:10 Pan czyni, że potop trwa * i będzie siedział Pan, król, na wieki.
28:11 Pan da moc ludowi swemu, * Pan błogosławić będzie ludowi swemu w pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 29 [10]
29:2 Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me: * nec delectásti inimícos meos super me.
29:3 Dómine, Deus meus, clamávi ad te, * et sanásti me.
29:4 Dómine, eduxísti ab inférno ánimam meam: * salvásti me a descendéntibus in lacum.
29:5 Psállite Dómino, sancti eius: * et confitémini memóriæ sanctitátis eius.
29:6 Quóniam ira in indignatióne eius: * et vita in voluntáte eius.
29:6 Ad vésperum demorábitur fletus: * et ad matutínum lætítia.
29:7 Ego autem dixi in abundántia mea: * Non movébor in ætérnum.
29:8 Dómine, in voluntáte tua, * præstitísti decóri meo virtútem.
29:8 Avertísti fáciem tuam a me, * et factus sum conturbátus.
29:9 Ad te, Dómine, clamábo: * et ad Deum meum deprecábor.
29:10 Quæ utílitas in sánguine meo, * dum descéndo in corruptiónem?
29:10 Numquid confitébitur tibi pulvis, * aut annuntiábit veritátem tuam?
29:11 Audívit Dóminus, et misértus est mei: * Dóminus factus est adiútor meus.
29:12 Convertísti planctum meum in gáudium mihi: * conscidísti saccum meum, et circumdedísti me lætítia:
29:13 Ut cantet tibi glória mea, et non compúngar: * Dómine, Deus meus, in ætérnum confitébor tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Rex noster advéniet Christus, quem Ioánnes prædicávit Agnum esse ventúrum.
|
Psalm 29 [10]
29:2 Wysławiać Cię będę, Panie, żeś mię przyjął, * a nie dał pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie.
29:3 Panie, Boże mój, wołałem do Ciebie * i uzdrowiłeś mię.
29:4 Panie, wywiodłeś z otchłani duszę moją, * wybawiłeś mię spośród zstępujących do grobu.
29:5 Śpiewajcie Panu święci Jego * i wysławiajcie pamiątkę świętości Jego.
29:6 Bo gniew jest w zapalczywości Jego, * a życie w upodobaniu Jego.
29:6 Z wieczora gości płacz, * a z rana wesele.
29:7 A ja rzekłem w dostatku moim: * Nie będę poruszony na wieki.
29:8 Panie, według woli Twojej * dodałeś mocy ozdobie mojej.
29:8 Odwróciłeś oblicze swe ode mnie * i stałem się zatrwożony.
29:9 Do Ciebie, Panie, wołać będę * i do Boga mego modlić się będę.
29:10 Cóż za pożytek z krwi mojej, * gdy zstępuję do skażenia?
29:10 Czyż proch sławić Cię będzie, * albo opowiadać będzie prawdę Twoją?
29:11 Usłyszał Pan i zmiłował się nade mną, * Pan się stał pomocnikiem moim.
29:12 Odmieniłeś mi płacz mój w wesele, * zdarłeś wór mój, a oblokłeś mię w wesele:
29:13 Aby Tobie śpiewała chwała moja i bym się nie smucił. * Panie, Boże mój, na wieki wysławiać Cię będę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Christ our King cometh, Whom John preached, saying Behold the Lamb That should come!
|
Ant. Ecce, vénio * cito et merces mea mecum est, dicit Dóminus: dare unicuíque secúndum ópera sua.
Psalmus 30 [11]
30:2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: * in iustítia tua líbera me.
30:3 Inclína ad me aurem tuam, * accélera ut éruas me.
30:3 Esto mihi in Deum protectórem, et in domum refúgii: * ut salvum me fácias.
30:4 Quóniam fortitúdo mea, et refúgium meum es tu: * et propter nomen tuum dedúces me, et enútries me.
30:5 Edúces me de láqueo hoc, quem abscondérunt mihi: * quóniam tu es protéctor meus.
30:6 In manus tuas comméndo spíritum meum: * redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
30:7 Odísti observántes vanitátes, * supervácue.
30:7 Ego autem in Dómino sperávi: * exsultábo, et lætábor in misericórdia tua.
30:8 Quóniam respexísti humilitátem meam, * salvásti de necessitátibus ánimam meam.
30:9 Nec conclusísti me in mánibus inimíci: * statuísti in loco spatióso pedes meos.
30:10 Miserére mei, Dómine, quóniam tríbulor: * conturbátus est in ira óculus meus, ánima mea, et venter meus:
30:11 Quóniam defécit in dolóre vita mea: * et anni mei in gemítibus.
30:11 Infirmáta est in paupertáte virtus mea: * et ossa mea conturbáta sunt.
30:12 Super omnes inimícos meos factus sum oppróbrium et vicínis meis valde: * et timor notis meis.
30:12 Qui vidébant me, foras fugérunt a me: * oblivióni datus sum, tamquam mórtuus a corde.
30:13 Factus sum tamquam vas pérditum: * quóniam audívi vituperatiónem multórum commorántium in circúitu.
30:14 In eo dum convenírent simul advérsum me, * accípere ánimam meam consiliáti sunt.
30:15 Ego autem in te sperávi, Dómine: * dixi: Deus meus es tu: in mánibus tuis sortes meæ.
30:16 Éripe me de manu inimicórum meórum, * et a persequéntibus me.
30:17 Illústra fáciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericórdia tua: * Dómine, non confúndar, quóniam invocávi te.
30:18 Erubéscant ímpii, et deducántur in inférnum: * muta fiant lábia dolósa.
30:19 Quæ loquúntur advérsus iustum iniquitátem: * in supérbia, et in abusióne.
30:20 Quam magna multitúdo dulcédinis tuæ, Dómine, * quam abscondísti timéntibus te.
30:20 Perfecísti eis, qui sperant in te, * in conspéctu filiórum hóminum.
30:21 Abscóndes eos in abscóndito faciéi tuæ * a conturbatióne hóminum.
30:21 Próteges eos in tabernáculo tuo * a contradictióne linguárum.
30:22 Benedíctus Dóminus: * quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte muníta.
30:23 Ego autem dixi in excéssu mentis meæ: * Proiéctus sum a fácie oculórum tuórum.
30:23 Ídeo exaudísti vocem oratiónis meæ, * dum clamárem ad te.
30:24 Dilígite Dóminum omnes sancti eius: * quóniam veritátem requíret Dóminus, et retríbuet abundánter faciéntibus supérbiam.
30:25 Viríliter ágite, et confortétur cor vestrum, * omnes, qui sperátis in Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Behold, I come * quickly, saith the Lord, and My reward is with Me, to give every man according as his work shall be.
Psalm 30 [11]
30:2 W Tobie, Panie, nadzieję miałem, niech nie będę zawstydzony na wieki: * w sprawiedliwości Twojej wybaw mię.
30:3 Nakłoń ku mnie ucha Twego, * pośpiesz się, aby mię wyrwać.
30:3 Bądź mi Bogiem, obrońcą i domem ucieczki, * aby mię zbawić.
30:4 Albowiem mocą moją i ucieczką moją Ty jesteś, * a dla imienia Twego poprowadzisz mię i wyżywisz.
30:5 Wywiedziesz mię z sidła tego, które mi zakryli, * boś Ty jest obrońca mój.
30:6 W ręce Twe polecam ducha mego, * odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdy.
30:7 Nienawidzisz trzymających się marności * nadaremnie.
30:7 A ja w Panu nadzieję miałem: * będę się weselił i radował z miłosierdzia Twego.
30:8 Albowiem wejrzałeś na uniżenie moje, * wybawiłeś z potrzeby duszę moją.
30:9 I nie zamknąłeś mnie w rękach nieprzyjaciół, * postawiłeś na miejscu przestronnym nogi moje.
30:10 Zmiłuj się nade mną Panie, bom jest uciśniony, * zamroczone jest od gniewu oko moje, dusza moja i wnętrze moje:
30:11 Albowiem ustało w boleści życie moje * i lata moje we wzdychaniu.
30:11 Omdlały w nędzy siły moje * i kości moje są poruszone.
30:12 Gwoli wszystkim nieprzyjaciołom moim stałem się pośmiewiskiem i dla sąsiadów moich bardzo, * i postrachem dla znajomych moich.
30:12 Którzy mię widzieli, precz ode mnie uciekli: * zapomniany jestem, wyrzucony z serca jak umarły.
30:13 Stałem się jak naczynie rozbite, * bo słyszałem łajanie wielu mieszkających wokoło.
30:14 Wtedy, gdy się schodzili wspólnie przeciwko mnie, * naradzali się, aby odebrać mi życie.
30:15 A ja w Tobie nadzieję miałem, Panie, * rzekłem: Tyś jest Bogiem moim, w rękach Twoich losy moje.
30:16 Wyrwij mię z ręki nieprzyjaciół moich * i od prześladujących mię.
30:17 Rozjaśnij twarz Twoją nad sługą Twoim, zbaw mię w miłosierdziu Twoim: * Panie, niech nie będę zawstydzony, albowiem wzywałem Cię.
30:18 Niech się zawstydzą niezbożnicy i niech będą doprowadzeni do otchłani: * niech zaniemieją usta zdradliwe.
30:19 Które mówią nieprawość przeciw sprawiedliwemu * z pychą i pogardą.
30:20 Jakże wielkie mnóstwo słodkości Twej, Panie, * którą zachowałeś dla bojących się Ciebie.
30:20 Przygotowałeś tym, którzy nadzieję mają w Tobie, * przed obliczem synów ludzkich.
30:21 Osłonisz ich zasłoną oblicza Twego * od zamieszek ludzkich.
30:21 Ukryjesz ich w namiocie Twoim * od przeciwieństwa języków.
30:22 Błogosławiony Pan, * bo okazał dziwne miłosierdzie swe nade mną w mieście obronnym.
30:23 A ja mówiłem w zdumieniu umysłu mego: * Jestem odrzucony od oczu Twoich.
30:23 Przeto wysłuchałeś głosu modlitwy mojej, * gdym wołał do Ciebie.
30:24 Miłujcie Pana wszyscy święci Jego, * albowiem Pan będzie szukał prawdy, a odda obficie postępującym pysznie.
30:25 Mężnie postępujcie i niech się wzmocni serce wasze, * wy wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 31 [12]
31:1 Beáti quorum remíssæ sunt iniquitátes: * et quorum tecta sunt peccáta.
31:2 Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum, * nec est in spíritu eius dolus.
31:3 Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dum clamárem tota die.
31:4 Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua: * convérsus sum in ærúmna mea, dum confígitur spina.
31:5 Delíctum meum cógnitum tibi feci: * et iniustítiam meam non abscóndi.
31:5 Dixi: Confitébor advérsum me iniustítiam meam Dómino: * et tu remisísti impietátem peccáti mei.
31:6 Pro hac orábit ad te omnis sanctus, * in témpore opportúno.
31:6 Verúmtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt.
31:7 Tu es refúgium meum a tribulatióne, quæ circúmdedit me: * exsultátio mea, érue me a circumdántibus me.
31:8 Intelléctum tibi dabo, et ínstruam te in via hac, qua gradiéris: * firmábo super te óculos meos.
31:9 Nolíte fíeri sicut equus et mulus, * quibus non est intelléctus.
31:9 In camo et freno maxíllas eórum constrínge, * qui non appróximant ad te.
31:10 Multa flagélla peccatóris, * sperántem autem in Dómino misericórdia circúmdabit.
31:11 Lætámini in Dómino et exsultáte, iusti, * et gloriámini, omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce, vénio cito et merces mea mecum est, dicit Dóminus: dare unicuíque secúndum ópera sua.
|
Psalm 31 [12]
31:1 Błogosławieni, którym odpuszczone są nieprawości * i których grzechy są zakryte.
31:2 Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczytał grzechu, * i nie ma w duchu jego fałszu.
31:3 Ponieważ milczałem, zestarzały się kości moje, * gdym wołał cały dzień.
31:4 Bo we dnie i w nocy ciążyła nade mną ręka Twoja: * nawróciłem się w nędzy mojej, gdy tkwił cierń.
31:5 Grzech mój wyjawiłem Tobie, * a niesprawiedliwości mojej nie ukrywałem.
31:5 Rzekłem: Wyznam przeciwko sobie niesprawiedliwość moją Panu, * a Ty odpuściłeś niezbożność grzechu mego.
31:6 Dlatego będzie się modlił do Ciebie wszelki święty * czasu sposobnego.
31:6 A nawet w potopie wody wielkie * do niego się nie przybliżą.
31:7 Ty jesteś ucieczką moją od utrapienia, które mię ogarnęło: * radości moja, wyrwij mię od tych, którzy mię oblegli.
31:8 Dam tobie rozum i nauczę cię tej drogi, którą masz pójść: * umocnię nad tobą oczy moje.
31:9 Nie bądźcież jak koń i muł, * które nie mają rozumu.
31:9 Uzdą i wędzidłem ściśnij pyski ich, * bo się nie zbliżą do ciebie.
31:10 Wiele jest biczów na grzesznika, * a mającego nadzieję w Panu miłosierdzie ogarnie.
31:11 Weselcie się w Panu i radujcie się, sprawiedliwi, * i chlubcie się, wszyscy prawego serca.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Behold, I come quickly, saith the Lord, and My reward is with Me, to give every man according as his work shall be.
|
℣. Emítte Agnum, Dómine, Dominatórem terræ.
℟. De Petra desérti ad montem fíliæ Sion.
|
℣. Ześlij, Panie, baranka panującego ziemi.
℟. Z skały pustynie do góry córki Syonskiéj.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 5
Sermo sancti Leónis Papæ
Sermo 8 de ieiunio decimi mensis et eleemosynis
Cum de advéntu regni Dei, et de mundi fine ac témporum, discípulos suos Salvátor instrúeret, totámque Ecclésiam suam in Apóstolis erudíret: Cavéte, inquit, ne forte gravéntur corda vestra in crápula, et ebrietáte, et cogitatiónibus sæculáribus. Quod útique præcéptum, dilectíssimi, ad nos speciálius pertinére cognóscimus, quibus denuntiátus dies, etiámsi est occúltus, non dubitátur esse vicínus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ave, María, grátia plena, Dóminus tecum:
* Spíritus Sanctus supervéniet in te, et virtus Altíssimi obumbrábit tibi: quod enim ex te nascétur Sanctum, vocábitur Fílius Dei.
℣. Quómodo fiet istud, quóniam virum non cognósco? Et respóndens Angelus, dixit ei.
℟. Spíritus Sanctus supervéniet in te, et virtus Altíssimi obumbrábit tibi: quod enim ex te nascétur Sanctum, vocábitur Fílius Dei.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 5
From the Sermons of Pope St. Leo the Great,
8th on the December Fast, and almsgiving.
Our Saviour Himself instructed His disciples concerning the times and seasons of the coming of the Kingdom of God and the end of the world, and He hath given the same teaching to the Church by the mouth of His Apostles. In connection with this subject then, Our Lord biddeth us beware lest we let our hearts grow heavy through excess of meat and drink, and worldly thoughts. Dearly beloved brethren, we know how that this warning applieth particularly to us. We know that that day is coming, and though for a season we know not the very hour, yet this we know, that it is near.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Zdrowaś Maryja, łaskiś pełna, Pan z tobą:
* Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zaćmi tobie: przetóż i co się z ciebie narodzi święte, będzie nazwano Synem Bożym.
℣. Jakóż się to stanie, gdyż męża nie znam? A Aniół odpowiedziawszy, rzekł jéj.
℟. Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zaćmi tobie: przetóż i co się z ciebie narodzi święte, będzie nazwano Synem Bożym.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 6
Ad cuius advéntum omnem hóminem cónvenit præparári: ne quem aut ventri déditum, aut curis sæculáribus invéniat implicátum. Quotidiáno enim, dilectíssimi, experiménto probátur, potus satietáte áciem mentis obtúndi, et cibórum nimietáte vigórem cordis hebetári; ita ut delectátio edéndi étiam córporum contrária sit salúti, nisi rátio temperántiæ obsístat illécebræ, et quod futúrum est óneri, súbtrahat voluptáti.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Salvatórem exspectámus, Dóminum Iesum Christum,
* Qui reformábit corpus humilitátis nostræ configurátum córpori claritátis suæ.
℣. Sóbrie, et iuste, et pie vivámus in hoc sǽculo, exspectántes beátam spem, et advéntum glóriæ magni Dei.
℟. Qui reformábit corpus humilitátis nostræ configurátum córpori claritátis suæ.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 6
Let every man then make himself ready against the coming of the Lord, so that He may not find him making his belly his god, or the world his chief care. Dearly beloved brethren, it is a matter of every day experience that fulness of drink dulleth the keenness of the mind, and that excess of eating unnerveth the strength of the will. The very stomach protesteth that gluttony doth harm to the bodily health, unless temperance get the better of desire, and the thought of the indigestion afterward check the indulgence of the moment.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Zbawiciela oczekiwamy, Pana naszego Jezusa Chrystusa,
* Który przemieni ciało podłości naszéj przypodobane ciału jasności swojéj.
℣. Trzeźwie i sprawiedliwie i pobożnie żyjąc na tym świecie, oczekiwając błogosławionéj nadzieje i przyjścia chwały wielkiego Boga.
℟. Który przemieni ciało podłości naszéj przypodobane ciału jasności swojéj.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 7
Quamvis enim sine ánima nihil caro desíderet, et inde accípiat sensus, unde sumit et motus: eiúsdem tamen est ánimæ, quædam sibi súbditæ negáre substántiæ, et interióri iudício ab inconveniéntibus exterióra frenáre: ut a corpóreis cupiditátibus sǽpius líbera, in aula mentis possit divínæ vacáre sapiéntiæ: ubi omni strépitu terrenárum silénte curárum, in meditatiónibus sanctis, et in delíciis lætétur ætérnis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Obsecro, Dómine, mitte quem missúrus es: vide afflictiónem pópuli tui:
* Sicut locútus es, veni, * Et líbera nos.
℣. Qui regis Israël, inténde, qui dedúcis velut ovem Ioseph, qui sedes super Chérubim.
℟. Sicut locútus es, veni.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 7
The body without the soul hath no desires; its sensibility cometh from the same source as its movements. And it is the duty of a man with a reasonable soul to deny something to his lower nature and to keep back the outer man from things unseemly. Then will his soul, free from fleshly cravings, sit often at leisure in the palace of the mind, dwelling on the wisdom of God. There, when the roar and rattle of earthly cares are stilled, will she feed on holy thoughts and entertain herself with the expectation of the everlasting joy.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Proszę, Panie, poślij, kogo masz posłać: wejrzyj na uniżenie ludu swego:
* Jakoś powiedział, przyjdź. * I wybaw nas.
℣. Który rządzisz Izrael, posłuchaj, który prowadzisz jako owcę, Józeph, który siedzisz na Cherubinach.
℟. Jakoś powiedział, przyjdź.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.
Lectio 8
Quod si in hac vita diffícile est continuári, potest tamen frequénter assúmi; ut sǽpius ac diútius spiritálibus pótius quam carnálibus occupémur. Et cum melióribus curis maióres impéndimus moras, ad incorruptíbiles divítias étiam temporáles tránseunt actiónes.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Læténtur cæli, et exsúltet terra, iubiláte, montes, laudem: quia Dóminus noster véniet,
* Et páuperum suórum miserébitur.
℣. Oriétur in diébus eius iustítia, et abundántia pacis.
℟. Et páuperum suórum miserébitur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et páuperum suórum miserébitur.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Z wszelkich występków i grzechów, niech nas rozgrzeszy moc Trójcy. Amen.
Lekcja 8
And, although this is difficult to maintain in this life, yet the attempt can frequently be renewed, in order that we may the oftener and longer be occupied with spiritual rather than fleshly cares; and by our spending ever greater portions of our time on higher cares, even our temporal actions may end in gaining the incorruptible riches.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Chwalcie niebiosa, a raduj się, ziemio, śpiewajcie, góry, chwałę; bo Pan nasz przyjdzie,
* A zmiłuje się nad ubogimi swymi.
℣. Wznidzie za dni jego sprawiedliwość, i obfitość pokoju.
℟. A zmiłuje się nad ubogimi swymi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. A zmiłuje się nad ubogimi swymi.
|
Nocturn III.
Ant. Gábriel Ángelus * locútus est Maríæ, dicens: Ave, grátia plena; Dóminus tecum; Benedícta tu in mulíeres.
Canticum Isaiæ [13]
Isa 40:10-17
40:10 Ecce Dóminus Deus in fortitúdine véniet, * et bráchium eius dominábitur:
40:10 Ecce merces eius cum eo, * et opus illíus coram illo.
40:11 Sicut pastor gregem suum pascet: in bráchio suo congregábit agnos, * et in sinu suo levábit, fœtas ipse portábit.
40:12 Quis mensus est pugíllo aquas, * et cælos palmo ponderávit?
40:12 Quis appéndit tribus dígitis molem terræ, * et librávit in póndere montes, et colles in statéra?
40:13 Quis adiúvit spíritum Dómini? * aut quis consiliárius eius fuit, et osténdit illi?
40:14 Cum quo íniit consílium, et instrúxit eum, et dócuit eum sémitam iustítiæ, * et erudívit eum sciéntiam, et viam prudéntiæ osténdit illi?
40:15 Ecce gentes quasi stilla sítulæ, * et quasi moméntum statéræ reputátæ sunt:
40:16 Ecce ínsulæ quasi pulvis exíguus. Et Líbanus non suffíciet ad succendéndum, * et animália eius non suffícient ad holocáustum.
40:17 Omnes gentes quasi non sint, sic sunt coram eo, * et quasi níhilum et ináne reputátæ sunt ei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn III.
Ant. The Angel Gabriel spake unto Mary, saying: * Hail, thou that art full of grace, the Lord is with thee: blessed art thou among women.
Kantyk Izajasza [13]
Iz 40:10-17
40:10 Oto Bóg wasz, oto Pan Bóg w mocy przyjdzie, * a ramię jego panować będzie:
40:10 Oto zapłata jego z nim, * a sprawa jego przed nim.
40:11 Jako pasterz trzodę swą paść będzie, ramieniem swem zgromadzi baranki, * a na łonie swem podniesie; kotne sam nosić będzie.
40:12 Kto zmierzył garścią wody, * a niebiosa piędzią zważył?
40:12 Kto zawiesił trzemi palcy wielkość ziemie? * i zważył na wadze góry, a pagórki na szalach?
40:13 Kto pomagał duchowi Pańskiemu? * albo kto był rajcą jego, a ukazał mu?
40:14 Z kim wszedł w radę i wprawił go, i nauczył go ścieżki sprawiedliwości? * i wyćwiczył go w umiejętności, a drogę roztropności ukazał mu?
40:15 Oto narodowie jako kropla wiadra, * a jako ziarnko na szalach poczytane są;
40:16 Oto wyspy jako proch maluczki. I Liban niedostateczny ku podpalaniu, * a bydła jego nie dostanie na całopalenie.
40:17 Wszyscy narodowie, jakoby nie byli, tak są przed nim, * a jako nic i próżność poczytani są jemu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Isaiæ [14]
Isa 42:10-16
42:10 Cantáte Dómino cánticum novum, * laus eius ab extrémis terræ,
42:10 Qui descénditis in mare, et plenitúdo eius: * ínsulæ, et habitatóres eárum.
42:11 Sublevétur desértum et civitátes eius * in dómibus habitábit Cedar.
42:11 Laudáte, habitatóres Petræ: * de vértice móntium clamábunt.
42:12 Ponent Dómino glóriam, * et laudem eius in ínsulis nuntiábunt.
42:13 Dóminus sicut fortis egrediétur, * sicut vir prœliátor suscitábit zelum:
42:13 Vociferábitur, et clamábit: * super inimícos suos confortábitur.
42:14 Tácui semper, sílui, pátiens fui: * sicut partúriens loquar.
42:14 Dissipábo, et absorbébo simul. * desértos fáciam montes et colles, et omne gramen eórum exsiccábo.
42:15 Et ponam flúmina in ínsulas, * et stagna arefáciam.
42:16 Et ducam cæcos in viam quam nésciunt, * et in sémitis quas ignoravérunt ambuláre eos fáciam.
42:16 Ponam ténebras coram eis in lucem, * et prava in recta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Kantyk Izajasza [14]
Iz 42:10-16
42:10 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * chwała jego od kończyn ziemie.
42:10 Którzy się puszczacie na morze, i napełnienie jego; * wyspy i obywatele ich.
42:11 Niech się podniesie pustynia i miasta jej. * W domiech będzie mieszkać Cedar.
42:11 Chwalcie obywatele skały; * z wierzchu gór wołać będą.
42:12 Będą dawać Panu sławę, * a chwałę jego na wyspach będą opowiadać.
42:13 Pan jako mocarz wynidzie, * jako mąż waleczny pobudzi gorliwość.
42:13 Będzie krzyczał i wołał: * nad nieprzyjacioły swymi zmocni się.
42:14 Milczałem zawżdy, umilkłem, byłem cierpliwym: * jako rodząca mówić będę.
42:14 Rozproszę i połknę zarazem. * Puste uczynię góry i pagórki, i wszystkę trawę ich posuszę.
42:15 I obrócę rzeki w wyspy, * a jeziora wysuszę.
42:16 I przywiodę ślepe na drogę, której nie wiedzą, * i ścieżkami, których nie znali, uczynię, że chodzić będą.
42:16 Uczynię przed nimi ciemność światłością, * a krzywe prostemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Isaiæ [15]
Isa 49:7-13
49:7 Hæc dicit Dóminus redémptor Israël, sanctus eius, ad contemptíbilem ánimam, * ad abominátam gentem, ad servum dominórum.
49:7 Reges vidébunt, et consúrgent príncipes, et adorábunt propter Dóminum, quia fidélis est, * et sanctum Israël qui elégit te.
49:8 Hæc dicit Dóminus: In témpore plácito exaudívi te, * et in die salútis auxiliátus sum tui.
49:8 Et servávi te, et dedi te in fœdus pópuli, * ut suscitáres terram, et possidéres hereditátes dissipátas:
49:9 Ut díceres his qui vincti sunt: exíte, * et his qui in ténebris: revelámini.
49:9 Super vias pascéntur, * et in ómnibus planis páscua eórum.
49:10 Non esúrient neque sítient, et non percútiet eos æstus et sol, * quia miserátor eórum reget eos, et ad fontes aquárum potábit eos.
49:11 Et ponam omnes montes meos in viam, * et sémitæ meæ exaltabúntur.
49:12 Ecce isti de longe vénient, et ecce illi ab aquilóne et mari, * et isti de terra austráli.
49:13 Laudáte cæli, et exsúlta terra, iubiláte montes laudem: * quia consolátus est Dóminus pópulum suum, et páuperum suórum miserébitur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gábriel Ángelus locútus est Maríæ, dicens: Ave, grátia plena; Dóminus tecum; Benedícta tu in mulíeres.
|
Kantyk Izajasza [15]
Iz 49:7-13
49:7 To mówi Pan, odkupiciel Izraelów, Święty jego, do wzgardzonej dusze, * do obmierzłego narodu, do niewolnika panujących.
49:7 Królowie oglądają, a powstaną książęta, i kłaniać się będą dla Pana, iż wierny jest, * i dla Świętego Izraelowego, który cię wybrał.
49:8 To mówi Pan: Czasu upodobanego wysłuchałem cię, * a w dzień zbawienia ratowałem cię.
49:8 I zachowałem cię a dałem cię za przymierze ludowi, * abyś wzbudził ziemię a osiadł dziedzictwa rozproszone.
49:9 Abyś mówił tym, którzy są w więzieniu: Wynidźcie: * a tym, którzy w ciemności: Okażcie się.
49:9 Będą się paść przy drogach, * a po wszech równinach pastwiska ich.
49:10 Nie będą łaknąć ani pragnąć, i nie zarazi gorącość i słońce, * bo który litość ma nad nimi, będzie je sprawował, a nad zdrojami wodnymi napawać je będzie.
49:11 I położę wszystkie góry moje, że będą drogą, * a ścieżki moje będą podwyższone.
49:12 Oto ci zdaleka przyjdą, a oto oni z północy i od morza, * a ci z ziemie od południa.
49:13 Chwalcie niebiosa, a raduj się, ziemio; śpiewajcie, góry, chwałę, * bo pocieszył Pan lud swój, a zmiłuje się nad ubogimi swymi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. The Angel Gabriel spake unto Mary, saying: Hail, thou that art full of grace, the Lord is with thee: blessed art thou among women.
|
℣. Egrediétur Dóminus de loco sancto suo.
℟. Véniet ut salvet pópulum suum.
|
℣. Wyjdzie Pan z miejsca swego świętego.
℟. Przybędzie, by zbawić lud swój.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 21:25-33
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: Erunt signa in sole, et luna, et stellis, et in terris pressúra géntium. Et réliqua.
Homilía sancti Gregórii Papæ
Homilia 1 in Evangelia
Dóminus ac Redémptor noster parátos nos inveníre desíderans, senescéntem mundum quæ mala sequántur denúntiat, ut nos ab eius amóre compéscat. Appropinquántem eius términum quantæ percussiónes prævéniant, innotéscit: ut, si Deum metúere in tranquillitáte nólumus, saltem vicínum eius iudícium vel percussiónibus attríti timeámus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ecce virgo concípiet, et páriet fílium, dicit Dóminus:
* Et vocábitur nomen eius Admirábilis, Deus, Fortis.
℣. Super sólium David, et super regnum eius sedébit in ætérnum.
℟. Et vocábitur nomen eius Admirábilis, Deus, Fortis.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 9
Czytanie Ewangelii świętej według św. Łukasza
Łk 21:25-33
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim: „Będą znaki na słońcu i księżycu, i gwiazdach, a na ziemi ucisk narodów”. I tak dalej.
Homilia świętego Grzegorza, Papieża
Homilia 1. na Ewangelię
Pan i Odkupiciel Nasz, bracia najdrożsi, pragnąc znaleźć nas gotowymi, ujawnia, jakie nieszczęścia przyjdą na starzejący się świat, by nas powstrzymać przed miłowaniem go. Daje nam znać, jak wiele klęsk poprzedza zbliżający się jego kres, byśmy, jeśli nie chcemy lękać się Boga pośród spokoju, odczuwali strach przed Jego bliskim już sądem — choćby tylko z powodu wyniszczających nas razów.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oto, panna pocznie i porodzi syna, mówi Pan:
* I nazowią imie jego: Przedziwny, Bóg Mocny.
℣. Na stolicy Dawidowéj i na królestwie jego siedzieć będzie na wieki.
℟. I nazowią imie jego: Przedziwny, Bóg Mocny.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 10
Huic étenim lectióni sancti Evangélii, quam modo vestra fratérnitas audívit, paulo supérius Dóminus præmísit, dicens: Exsúrget gens contra gentem, et regnum advérsus regnum: et erunt terræmótus magni per loca, et pestiléntiæ, et fames. Et quibúsdam interpósitis, hoc, quod modo audístis, adiúnxit: Erunt signa in sole, et luna, et stellis, et in terris pressúra géntium præ confusióne sónitus maris, et flúctuum. Ex quibus profécto ómnibus ália iam facta cérnimus, ália in próximo ventúra formidámus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Audíte verbum Dómini, gentes, et annuntiáte illud in fínibus terræ:
* Et ínsulis, quæ procul sunt, dícite: Salvátor noster advéniet.
℣. Annuntiáte, et audítum fácite: loquímini, et clamáte.
℟. Et ínsulis, quæ procul sunt, dícite: Salvátor noster advéniet.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi ten, który bez końca żyje i króluje. Amen.
Lekcja 10
To bowiem czytanie Świętej Ewangelii, które, bracia, właśnie usłyszeliście, poprzedził Pan nieco wyżej słowami: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu i wielkie trzęsienia ziemi będą miejscami, i mory, i głody Łk 21, 10. I dodawszy jeszcze inne słowa, przydał to, coście teraz słyszeli: będą znaki na słońcu i księżycu i gwiazdach, a na ziemi uciśnienie narodów, od zamieszania szumu morskiego i nawałnic Łk 21, 25. Z tego wszystkiego, rzeczywiście, jednych rzeczy doświadczamy jako już dokonanych, a co do innych obawiamy się, że mają zaraz nadejść.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Hear the word of the Lord, O ye nations, and declare it in the ends of the earth;
* And in the isles afar off, and say: Our Saviour shall come.
℣. Declare it and make it known, lift up your voice and cry aloud.
℟. And in the isles afar off, and say: Our Saviour shall come.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 11
Nam gentem contra gentem exsúrgere, earúmque pressúram terris insístere, plus iam in nostris tempóribus cérnimus, quam in codícibus légimus. Quod terræmótus urbes innúmeras óbruat, ex áliis mundi pártibus scitis quam frequénter audívimus. Pestiléntias sine cessatióne pátimur. Signa vero in sole, et luna, et stellis, adhuc apérte mínime vídimus: sed quia et hæc non longe sint, ex ipsa iam áëris immutatióne collígimus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ecce dies véniunt, dicit Dóminus, † et suscitábo David germen iustum: † et regnábit rex, et sápiens erit, et fáciet iudícium et iustítiam in terra:
* Et hoc est nomen quod vocábunt eum: † Dóminus iustus noster.
℣. In diébus illis salvábitur Iuda, et Israël habitábit confidénter.
℟. Et hoc est nomen quod vocábunt eum: † Dóminus iustus noster.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze. Amen.
Lekcja 11
W naszych bowiem czasach doświadczamy częściej niż to możemy przeczytać w zapisach historycznych, jak naród powstaje przeciw narodowi i jak narody dręczy na ziemi ucisk. Wiecie, jak częstośmy słyszeli z innych części świata, że trzęsienia ziemi niszczą nieprzeliczone miasta. Bez przerwy cierpimy z powodu ataków zarazy. Żadnych wprawdzie wyrażnych znaków na słońcu, na księżycu i gwiazdach jak dotąd nie widzimy — że się jednak niebawem ukażą, wnosimy już choćby z samych zmian w atmosferze.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Behold, the days come, saith the Lord, that I will raise unto David a righteous Branch; and a King shall reign in wisdom and shall execute judgment and justice in the earth:
* And this is His name whereby He shall be called: The Lord our Righteous one.
℣. In His days Judah shall be saved, and Israel shall dwell safely.
℟. And this is His name whereby He shall be called: The Lord our Righteous one.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 12
Confúsio autem maris et flúctuum necdum nova exórta est. Sed cum multa prænuntiáta iam compléta sint, dúbium non est quin sequántur étiam pauca, quæ restant: quia sequéntium rerum certitúdo est præteritárum exhibítio. Hæc nos, fratres caríssimi, idcírco dícimus, ut ad cautélæ stúdium vestræ mentes evígilent, ne securitáte tórpeant, ne ignorántia languéscant, sed semper eas et timor sollícitet, et in bono ópere sollicitúdo confírmet.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Aliéni non transíbunt per Ierúsalem ámplius:
* Nam in illa die stillábunt montes dulcédinem, et colles fluent lac et mel, dicit Dóminus.
℣. Deus a Líbano véniet, et Sanctus de monte umbróso et condénso.
℟. Nam in illa die stillábunt montes dulcédinem, et colles fluent lac et mel, dicit Dóminus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Nam in illa die stillábunt montes dulcédinem, et colles fluent lac et mel, dicit Dóminus.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 12
Nie pojawiły się za to, jak dotąd, żadne nowe wzburzenia morza i nawałnic. Ale skoro wiele ogłoszonych naprzód rzeczy już się spełniło, to nie ma wątpliwości, że z kolei nadejdą i te nieliczne, które jeszcze pozostały — bo wypełnienie się rzeczy przeszłych to pewność nadchodzących. — Mówimy, bracia najdrożsi, te rzeczy po to, by wasze umysły usilnie czuwały wśród wytężonej troski — by nie drętwiały z powodu bezpieczeństwa, nie tępiały w ciemnocie, ale by zawsze i bojaźń napełniała je niepokojem, i niepokój je w dobrym dziele umacniał.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. There shall no strangers pass through Jerusalem any more
* For in that day the mountains shall drop down sweet wine, and the hills shall flow with milk and honey, saith the Lord.
℣. God shall come from Lebanon, and the Holy One from the thick and shady mountain.
℟. For in that day the mountains shall drop down sweet wine, and the hills shall flow with milk and honey, saith the Lord.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. For in that day the mountains shall drop down sweet wine, and the hills shall flow with milk and honey, saith the Lord.
|
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
(Ukłonić się) Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się
Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj
I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secundum Lucam
Luc 21:25-33.
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: Erunt signa in sole et luna et stellis, et in terris pressúra géntium præ confusióne sónitus maris et flúctuum: arescéntibus homínibus præ timóre et exspectatióne, quæ supervénient univérso orbi: nam virtútes cœlórum movebúntur. Et tunc vidébunt Fílium hóminis veniéntem in nube cum potestáte magna et maiestáte. His autem fíeri incipiéntibus, respícite et leváte cápita vestra: quóniam appropínquat redémptio vestra. Et dixit illis similitúdinem: Vidéte ficúlneam et omnes árbores: cum prodúcunt iam ex se fructum, scitis, quóniam prope est æstas. Ita et vos, cum vidéritis hæc fíeri, scitóte, quóniam prope est regnum Dei. Amen, dico vobis, quia non præteríbit generátio hæc, donec ómnia fiant. Cœlum et terra transíbunt: verba autem mea non transíbunt.
℟. Amen
Te decet laus, ✠ te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ciąg dalszy +︎ Ewangelii świętej według Łukasza.
Łk 21:25-33
℟. Chwała Tobie, Panie.
Onego czasu rzekł Jezus uczniom swoim: «Będą znaki na słońcu i księżycu i gwiazdach, a na ziemi ucisk narodów wśród zamieszania, szumu morskiego i nawałności. Gdy ludzie drętwieć będą ze strachu i oczekiwania tych rzeczy, które przyjdą na wszystek świat, albowiem moce niebieskie poruszone będą. A wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą wielką i majestatem. A gdy się to dziać pocznie, patrzcie, a podnoście głowy wasze, bo się przybliża odkupienie wasze». I powiedział im przypowieść: «Spojrzyjcie na drzewo figowe i na wszystkie drzewa. Gdy już z siebie owoc wydają, wiecie, że blisko jest lato. Tak i wy, skoro ujrzycie, że się to dzieje, wiedzcie, że blisko jest Królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam, nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą».
℟. Amen
Tobie przystoi chwała, ✠ tobie przystoi hymn: Tobie chwała Bogu Ojcu, i Synowi, z Duchem Świętym na wieki wieków. Amen.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Orémus.
Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Modlitwy {z Temporału}
Módlmy się.
Wzbudź, błagamy Cię, Panie, potęgę Twą i przybądź, abyśmy od grożących nam, wskutek grzechów naszych, niebezpieczeństw, byli za Twoją obroną wyrwani, i za Twą pomocą zostali zbawieni.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 66 [0]
66:2 Niech się nad nami Bóg zmiłuje i błogosławi nam, * niech rozświeci nad nami oblicze swe i zlituje się nad nami.
66:3 Żebyśmy poznali na ziemi drogę Twoją, * między wszystkimi narodami zbawienie Twoje.
66:4 Niech Cię wysławiają narody, Boże, * niech Cię wysławiają narody wszystkie.
66:5 Niech się radują i weselą narody, * bo sądzisz ludy sprawiedliwie i narodami na ziemi kierujesz.
66:6 Niech Cię wysławiają narody, Boże, niech Cię wysławiają narody wszystkie: * ziemia dała swój owoc.
66:7 Niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz, niech nas błogosławi Bóg * i niech się Go boją wszystkie krańce ziemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmi {Laudes:1 Psalmi et antiphonæ ex Proprio de Tempore}
Ant. In illa die * stillábunt montes dulcédinem, et colles fluent lac et mel, allelúia.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum iudicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Ierúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In illa die stillábunt montes dulcédinem, et colles fluent lac et mel, allelúia.
|
Psalmy {Laudes:1 Psalmy i antyfony z Temporału}
Ant. Dnia onego: * góry będą wydawać krople słodkości, a pagórki popłyną mlekiem i miodem, alleluja.
Psalm 50 [1]
50:3 Zmiłuj się nade mną, Boże, * według wielkiego miłosierdzia Twego.
50:3 I według mnóstwa litości Twoich * zgładź nieprawość moją.
50:4 Jeszcze więcej obmyj mię od nieprawości mojej * i od grzechu mojego oczyść mię.
50:5 Albowiem ja znam nieprawość moją * i grzech mój jest zawsze przede mną.
50:6 Tobie samemu zgrzeszyłem i uczyniłem zło przed Tobą, * abyś się okazał sprawiedliwych w mowach Twoich i zwyciężył, gdy Cię sądzą.
50:7 Oto bowiem w nieprawościach jestem poczęty * i w grzechach poczęła mię matka moja.
50:8 Oto bowiem umiłowałeś prawdę, * niewiadome i skryte mądrości Twoje objawiłeś mi.
50:9 Pokropisz mię hizopem, a będę oczyszczony: * obmyjesz mię, a będę nad śnieg wybielony.
50:10 Dasz mi usłyszeć radość i wesele, * a rozradują się kości poniżone.
50:11 Odwróć oblicze Twoje od grzechów moich * i zgładź wszystkie nieprawości moje.
50:12 Serce czyste stwórz we mnie, Boże, * i ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
50:13 Nie odrzucaj mnie od oblicza Twego * i ducha świętego Twego nie bierz ode mnie.
50:14 Przywróć mi radość zbawienia Twojego * i duchem przedniejszym utwierdź mię.
50:15 Będę nauczał grzeszników dróg Twoich, * a niezbożni do Ciebie się nawrócą.
50:16 Wybaw mię z krwi, Boże, Boże zbawienia mego, * a język mój z radością będzie wysławiał sprawiedliwość Twoją.
50:17 Panie, otworzysz wargi moje, * a usta moje opowiadać będą chwałę Twoją.
50:18 Albowiem gdybyś był chciał ofiary, na pewno bym dał: * w całopaleniach nie będziesz miał upodobania.
50:19 Ofiarą dla Boga jest duch skruszony, * sercem skruszonym i uniżonym, Boże, nie wzgardzisz.
50:20 Uczyń dobrze, Panie, w dobroci Twojej Syjonowi, * aby się odbudowały mury Jeruzalem.
50:21 Wtedy przyjmiesz ofiarę sprawiedliwości, obiaty i całopalenia, * wtedy nakładą na ołtarz Twój cielców.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Dnia onego: góry będą wydawać krople słodkości, a pagórki popłyną mlekiem i miodem, alleluja.
|
Ant. Iucundáre, * fília Sion, et exsúlta satis, fília Ierúsalem, allelúia.
Psalmus 117 [2]
117:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:2 Dicat nunc Israël quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:3 Dicat nunc domus Aaron: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:4 Dicant nunc qui timent Dóminum: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:5 De tribulatióne invocávi Dóminum: * et exaudívit me in latitúdine Dóminus.
117:6 Dóminus mihi adiútor: * non timébo quid fáciat mihi homo.
117:7 Dóminus mihi adiútor: * et ego despíciam inimícos meos.
117:8 Bonum est confídere in Dómino, * quam confídere in hómine:
117:9 Bonum est speráre in Dómino, * quam speráre in princípibus.
117:10 Omnes gentes circuiérunt me: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:11 Circumdántes circumdedérunt me: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:12 Circumdedérunt me sicut apes, et exarsérunt sicut ignis in spinis: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:13 Impúlsus evérsus sum ut cáderem: * et Dóminus suscépit me.
117:14 Fortitúdo mea, et laus mea Dóminus: * et factus est mihi in salútem.
117:15 Vox exsultatiónis, et salútis * in tabernáculis iustórum.
117:16 Déxtera Dómini fecit virtútem: déxtera Dómini exaltávit me, * déxtera Dómini fecit virtútem.
117:17 Non móriar, sed vivam: * et narrábo ópera Dómini.
117:18 Castígans castigávit me Dóminus: * et morti non trádidit me.
117:19 Aperíte mihi portas iustítiæ, ingréssus in eas confitébor Dómino: * hæc porta Dómini, iusti intrábunt in eam.
117:21 Confitébor tibi quóniam exaudísti me: * et factus es mihi in salútem.
117:22 Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes: * hic factus est in caput ánguli.
117:23 A Dómino factum est istud: * et est mirábile in óculis nostris.
117:24 Hæc est dies, quam fecit Dóminus: * exsultémus, et lætémur in ea.
117:25 O Dómine, salvum me fac, o Dómine, bene prosperáre: * benedíctus qui venit in nómine Dómini.
117:26 Benedíximus vobis de domo Dómini: * Deus Dóminus, et illúxit nobis.
117:27 Constitúite diem solémnem in condénsis, * usque ad cornu altáris.
117:28 Deus meus es tu, et confitébor tibi: * Deus meus es tu, et exaltábo te.
117:28 Confitébor tibi quóniam exaudísti me * et factus es mihi in salútem.
117:29 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Iucundáre, fília Sion, et exsúlta satis, fília Ierúsalem, allelúia.
|
Ant. Raduj się, * córko Siońska, wykrzykuj wielce córko Jeruzalem, alleluja.
Psalm 117 [2]
117:1 Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
117:2 Niech mówi Izrael, że dobry, * że na wieki miłosierdzie Jego.
117:3 Niech mówi dom Aarona, * że na wieki miłosierdzie Jego.
117:4 Niech mówią, którzy, się boją Pana, * że na wieki miłosierdzie Jego.
117:5 Z ucisku wzywałem Pana, * i wysłuchał mnie stawiając na miejscu przestronnym Pan.
117:6 Pan pomocnikiem moim: * nie będę się bał tego, co może mi uczynić człowiek.
117:7 Pan pomocnikiem moim: * a ja gardzić będę nieprzyjaciółmi mymi.
117:8 Lepiej jest zaufać Panu, * niźli ufać człowiekowi.
117:9 Lepiej jest mieć nadzieję w Panu, * niźli mieć nadzieję w książętach.
117:10 Wszystkie narody otoczyły mię, * a w imię Pańskie pomściłem się nad nimi.
117:11 Obstąpiwszy ogarnęły mię, * a w imię Pańskie pomściłem się nad nimi.
117:12 Otoczyły mię jak pszczoły i rozpaliły się jak ogień w cierniu, * a w imię Pańskie pomściłem się nad nimi.
117:13 Potrącony, zachwiałem się, by upaść, * a Pan wspomógł mię.
117:14 Mocą moją i chwałą moją jest Pan, * i stał mi się zbawieniem.
117:15 Głos wesela i zbawienia * w przybytkach sprawiedliwych.
117:16 Prawica Pańska uczyniła moc, prawica Pańska wywyższyła mię, * prawica Pańska uczyniła moc.
117:17 Nie umrę, ale będę żył * i będę opowiadał dzieła Pańskie.
117:18 Ciężko ukarał mię Pan, * ale nie wydał mnie na śmierć.
117:19 Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, wszedłszy w nie, będę Pana wysławiał: * to brama Pańska, sprawiedliwi przez nią wchodzić będą.
117:21 Będę Cię wysławiał, żeś mię wysłuchał * i stałeś mi się zbawieniem.
117:22 Kamień, który odrzucili budujący, * ten się stał kamieniem węgielnym.
117:23 Od Pana się to stało, * i jest cudem w oczach naszych.
117:24 Ten jest dzień, który uczynił Pan, * radujmy się i weselmy weń.
117:25 O Panie, zbaw mię, o Panie, poszczęść: * błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie.
117:26 Błogosławiliśmy wam z domu Pańskiego: * Bogiem jest Pan, i zajaśniał nam.
117:27 Obchodźcie dzień uroczysty wśród gęstej zieleni * aż do rogu ołtarza.
117:28 Bogiem moim jesteś Ty, i wysławiać Cię będę, * Bogiem moim jesteś Ty, i wywyższać Cię będę.
117:28 Będę Cię wielbił, gdyż mię wysłuchałeś * i stałeś mi się zbawieniem.
117:29 Wysławiajcie Pana, bo dobry, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Raduj się, córko Siońska, wykrzykuj wielce córko Jeruzalem, alleluja.
|
Ant. Ecce Dóminus véniet, * et omnes Sancti eius cum eo: et erit in die illa lux magna, allelúia.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adiútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui iurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce Dóminus véniet, et omnes Sancti eius cum eo: et erit in die illa lux magna, allelúia.
|
Ant. Oto przyjdzie Pan * i wszyscy Święci z nim, i będzie dnia onego światłość wielka, alleluja.
Psalm 62 [3]
62:2 Boże, Boże mój, * do Ciebie się zrywam na świtaniu.
62:2 Pragnęła Ciebie dusza moja: * jak bardzo tęskniło za Tobą ciało moje.
62:3 W ziemi pustej, bezdrożnej i bezwodnej: * tak w świątyni stawiłem się przed Tobą, aby widzieć moc Twoją i chwałę Twoją.
62:4 Bo lepsze jest miłosierdzie Twoje niźli życie: * wargi moje będą Cię chwalić.
62:5 Tak Cię błogosławić będę za życia mego * i w imię Twoje będę podnosił ręce moje.
62:6 Jakby sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja, * a wargami wesołość będą wychwalać moje usta.
62:7 Jeśli Cię wspominałem na łożu moim, rano będę rozmyślał o Tobie, * bo byłeś pomocnikiem moim.
62:8 I w zasłonie skrzydeł Twoich rozraduję się, przylgnęła dusza moja do Ciebie: * broniła mię prawica Twoja.
62:10 A oni na próżno szukali duszy mojej, zstąpią w głębokości ziemi: * będą oddani w moc miecza, staną się działem lisów.
62:12 Ale król będzie się weselił w Bogu, chlubić się będą wszyscy, którzy Nań przysięgają, * bo zatkane są usta mówiących nieprawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto przyjdzie Pan i wszyscy Święci z nim, i będzie dnia onego światłość wielka, alleluja.
|
Ant. Omnes sitiéntes, * veníte ad aquas: quǽrite Dóminum, dum inveníri potest, allelúia.
Canticum Trium Puerorum [4]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ iustórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. Omnes sitiéntes, veníte ad aquas: quǽrite Dóminum, dum inveníri potest, allelúia.
|
Ant. Wszyscy spragnieni * pójdźcie do wód: szukajcie Pana, póki znalezion być może, alleluja.
Kantyk trzech młodzieńców [4]
Dn 3:57-88,56
3:57 Błogosławcie, wszystkie sprawy Pańskie, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:58 Błogosławcie, aniołowie Pańscy, Panu: * błogosławcie, niebiosa, Panu.
3:59 Błogosławcie, wody wszystkie, które są na niebie, Panu: * błogosławcie, wszystkie mocy Pańskie, Panu.
3:60 Błogosławcie, słońce i miesiącu, Panu: * błogosławcie, gwiazdy niebieskie, Panu.
3:61 Błogosławcie, wszelki dżdżu i roso, Pana: * błogosławcie, wszystkie wiatry Boże, Pana.
3:62 Błogosławcie, ogniu i gorąco, Panu: * błogosławcie, zimno i ciepło, Panu.
3:63 Błogosławcie, rosy i szron, Panu: * błogosławcie, mróz i zimno, Panu.
3:64 Błogosławcie, lody i śniegi, Panu: * błogosławcie, nocy i dni, Panu.
3:65 Błogosławcie, światłość i ciemności, Panu: * błogosławcie, błyskawice i obłoki, Panu.
3:66 Niech błogosławi ziemia Pana: * niech chwali i wywyższa go na wieki.
3:67 Błogosławcie, góry i pagórki, Panu: * błogosławcie, wszystko rodzące na ziemi, Panu.
3:68 Błogosławcie, źródła, Panu: * błogosławcie, morza i rzeki, Panu.
3:69 Błogosławcie, wielorybowie i wszystko, co się rusza w wodach, Panu: * błogosławcie, wszyscy ptacy powietrzni, Panu.
3:70 Błogosławcie, wszystkie bestie i bydło, Panu: * błogosławcie, synowie ludzcy, Panu.
3:71 Niech błogosławi Izrael Pana: * niech go chwali a wywyższa na wieki.
3:72 Błogosławcie, kapłani Pańscy, Panu: * błogosławcie, słudzy Pańscy, Panu.
3:73 Błogosławcie, duchowie i dusze sprawiedliwych, Panu: * błogosławcie, święci a pokornego serca, Panu.
3:74 Błogosławcie, Ananiaszu, Azariaszu, Misaelu, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:75 (Ukłonić się) Błogosławmy Ojca i Syna z Duchem Świętym: * chwalmy a wywyższajmy go na wieki.
3:56 Błogosławionyś jest, Panie, na utwierdzeniu niebieskim: * i sławny, i chwalebny, i najprzewyższeńszy na wieki.
Ant. Wszyscy spragnieni pójdźcie do wód: szukajcie Pana, póki znalezion być może, alleluja.
|
Ant. Ecce véniet * Prophéta magnus, et ipse renovábit Ierúsalem, allelúia.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:13 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
|
Ant. Oto przyjdzie * Prorok wielki i sam odnowi Jeruzalem, alleluja.
Psalm 148 [5]
148:1 Chwalcie Pana z niebios, * chwalcie Go na wysokości.
148:2 Chwalcie Go, wszyscy aniołowie Jego, * chwalcie Go, wszystkie wojska Jego.
148:3 Chwalcie Go, słońce i księżycu, * chwalcie Go, wszystkie gwiazdy i światło.
148:4 Chwalcie Go, niebiosa nad niebiosami * i wody, które są nad niebiosami, niech chwalą imię Pańskie.
148:5 Albowiem On rzekł, i zostały uczynione: * On rozkazał, i zostały stworzone.
148:6 Ustanowił je na wieki i na wieki wieków, * ustawę dał i nie przeminie.
148:7 Chwalcie Pana z ziemi, * smoki i wszystkie przepaści.
148:8 Ogniu, gradzie, śniegu, lodzie, wietrze gwałtowny, * czyniące słowo Jego:
148:9 Góry i wszystkie pagórki, * drzewa owocowe i wszystkie cedry.
148:10 Dzikie zwierzęta i wszystko bydło, * płazy i ptactwo skrzydlate:
148:11 Królowie ziemi i wszystkie narody, * książęta i wszyscy sędziowie ziemi.
148:12 Młodzieńcy i panny, starzy i młodzi, niech imię Pana chwalą, * bo wywyższyło się imię Jego samego.
148:13 Chwała Jego na niebie i na ziemi, * i wywyższył róg ludu swego.
148:14 Chwała dla wszystkich świętych Jego, * dla synów Izraela, ludu przybliżającego się do Niego.
|
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
|
Psalm 149 [6]
149:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * chwała Jego w zgromadzeniu świętych.
149:2 Niech się weseli Izrael w Tym, który go stworzył, * a synowie Syjonu niech się radują w Królu swoim.
149:3 Niechaj imię Jego chwalą w chórze, * na bębnie i na harfie niechaj Mu grają.
149:4 Bo ma Pan upodobanie w ludzie swoim * i podniesie cichych ku zbawieniu.
149:5 Rozweselą się święci w chwale, * rozradują się na łożach swoich.
149:6 Wysławianie Boga w gardłach ich, * a miecze obosieczne w rękach ich.
149:7 Aby uczynili pomstę nad narodami: * karanie między ludami.
149:8 Aby powiązali królów ich w pęta, * a szlachtę ich w okowy żelazne,
149:9 Aby uczynili nad nimi sąd napisany: * taka jest chwała dla wszystkich świętych Jego.
|
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce véniet Prophéta magnus, et ipse renovábit Ierúsalem, allelúia.
|
Psalm 150 [7]
150:1 Chwalcie Pana w świątyni Jego, * chwalcie Go na firmamencie mocy Jego.
150:2 Chwalcie Go dla potężnych czynów Jego, * chwalcie Go według mnóstwa wielkości Jego.
150:3 Chwalcie Go głosem trąby, * chwalcie Go na harfie i na cytrze.
150:4 Chwalcie Go na bębnie i w korowodach, * chwalcie Go na strunach i na fletniach.
150:5 Chwalcie Go na cymbałach dźwięcznych, chwalcie Go na cymbałach gromkich: * wszelki duch niechaj Pana chwali.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto przyjdzie Prorok wielki i sam odnowi Jeruzalem, alleluja.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Proprio de Tempore}
Rom 13:11
Fratres: Hora est iam nos de somno súrgere: nunc enim própior est nostra salus, quam cum credídimus.
℟. Deo grátias.
℟.br. Veni ad liberándum nos * Dómine Deus virtútum.
℟. Veni ad liberándum nos * Dómine Deus virtútum.
℣. Osténde fáciem tuam et salvi érimus.
℟. Dómine Deus virtútum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Veni ad liberándum nos * Dómine Deus virtútum.
Hymnus
Vox clara ecce íntonat,
Obscúra quæque íncrepat:
Pellántur éminus sómnia;
Ab æthre Christus prómicat.
Mens iam resúrgat tórpida
Quæ sorde exstat sáucia;
Sidus refúlget iam novum,
Ut tollat omne nóxium.
E sursum Agnus míttitur
Laxáre gratis débitum:
Omnes pro indulgéntia
Vocem demus cum lácrimis,
Secúndo ut cum fúlserit,
Mundúmque horror cínxerit,
Non pro reátu púniat,
Sed nos pius tunc prótegat.
Laus, honor, virtus, glória,
Deo Patri, et Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sæculórum sǽcula.
Amen.
℣. Vox clamántis in desérto: Paráte viam Dómini.
℟. Rectas fácite sémitas eius.
|
Kapitulum Responsorium Hymn Wers {z Temporału}
Rz 13:11
Bracia: Już jest godzina, abyśmy ze snu powstali: albowiem teraz bliższe jest nasze zbawienie, niż kiedyśmy uwierzyli.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Przyjdź nas wyzwolić * Panie, Boże zastępów.
℟. Przyjdź nas wyzwolić * Panie, Boże zastępów.
℣. Ukaż oblicze twoje, i będziemy zbawieni.
℟. Panie, Boże zastępów.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Przyjdź nas wyzwolić * Panie, Boże zastępów.
Hymn
Już dźwięczny głos się rozlega
I brzmi wśród nocnych ciemności:
Niech miną senne złudzenia,
Bo Chrystus z nieba jaśnieje!
Niech się przebudzą umysły
Przez grzech dotkliwie zranione,
Bo nowej gwiazdy promienie
Uleczą wszelkie słabości.
Baranek Boży przychodzi,
By łaską winy przeważyć,
A my pokornie błagajmy
O miłosierdzie nad nami.
Gdy Pan powtórnie nadejdzie
I trwoga świat opanuje,
Niech nas nie karze za błędy,
Lecz przebaczeniem obdarzy.
Cześć, chwała, władza Ojcowi
I przedwiecznemu Synowi,
I z Duchem Świętym społecznie,
Niechaj nie ustanie wiecznie.
Amen.
℣. Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską.
℟. Czyńcie proste ścieżki jego.
|
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Spíritus Sanctus * in te descéndet, María: ne tímeas, habébis in útero Fílium Dei, allelúia.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Spíritus Sanctus in te descéndet, María: ne tímeas, habébis in útero Fílium Dei, allelúia.
|
Kantyk Benedictus {Antyfona z Temporału}
Ant. Duch Święty * zstąpi na Cię, Marjo: nie bój się, będziesz nosić w swem łonie syna Bożego, alleluja.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Duch Święty zstąpi na Cię, Marjo: nie bój się, będziesz nosić w swem łonie syna Bożego, alleluja.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wzbudź, błagamy Cię, Panie, potęgę Twą i przybądź, abyśmy od grożących nam, wskutek grzechów naszych, niebezpieczeństw, byli za Twoją obroną wyrwani, i za Twą pomocą zostali zbawieni.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. I z nieobecnymi braćmi naszymi. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
|
Hymn
Gdy już wzeszła gwiazda światła,
Kornie prośmy Boga,
By w czynnościach dziennych
Zachował nas od szkody.
Niech powściągając miarkuje język,
By nie rozbrzmiewała groza waśni:
Niechaj życzliwie chroni wzrok nasz,
By się nie poił próżnością.
Niech czyste będzie wnętrze serca,
I niech odstąpi nierozum;
Niechaj hardość ciała skruszy
Skąpość napoju i pokarmu.
Abyśmy, gdy dzień przejdzie,
A kolejność znów sprowadzi noc,
Czyści przez wstrzemięźliwość
Śpiewali mu chwałę.
Bogu Ojcu niechaj będzie chwała,
I jedynemu jego Synowi,
Wraz z Duchem Pocieszycielem,
I teraz i na zawsze.
Amen.
|
Psalmi {Laudes:1 Psalmy i antyfony ex Psalterio secundum tempora}
Ant. In illa die * stillábunt montes dulcédinem, et colles fluent lac et mel, allelúia.
Psalmus 118(1-8) [1]
118:1 (Aleph) Beáti immaculáti in via: * qui ámbulant in lege Dómini.
118:2 Beáti, qui scrutántur testimónia eius: * in toto corde exquírunt eum.
118:3 Non enim qui operántur iniquitátem, * in viis eius ambulavérunt.
118:4 Tu mandásti * mandáta tua custodíri nimis.
118:5 Útinam dirigántur viæ meæ, * ad custodiéndas iustificatiónes tuas!
118:6 Tunc non confúndar, * cum perspéxero in ómnibus mandátis tuis.
118:7 Confitébor tibi in directióne cordis: * in eo quod dídici iudícia iustítiæ tuæ.
118:8 Iustificatiónes tuas custódiam: * non me derelínquas usquequáque.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Laudes:1 Psalmy i antyfony z Psałterza według okresu}
Ant. Dnia onego: * góry będą wydawać krople słodkości, a pagórki popłyną mlekiem i miodem, alleluja.
Psalm 118(1-8) [1]
118:1 (Aleph) Błogosławieni niepokalani w drodze, * którzy chodzą według zakonu Pańskiego.
118:2 Błogosławieni, którzy się dopytują o świadectwo Jego, * szukają Go ze wszystkiego serca.
118:3 Nie chodzili bowiem drogami Jego, * którzy nieprawość czynią.
118:4 Tyś rozkazał, * aby przykazań Twoich strzeżono bardzo.
118:5 Oby drogi moje zmierzały * ku strzeżeniu ustaw Twoich.
118:6 Wtedy się nie zawstydzę, * gdy baczyć będę na wszystkie przykazania Twoje.
118:7 Wysławiać Cię będę w prostocie serca, * przez to, że się nauczyłem wyroków sprawiedliwości Twojej.
118:8 Sprawiedliwości Twoich będę strzegł, * nie opuszczaj mnie do końca.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(9-16) [2]
118:9 (Beth) In quo córrigit adolescéntior viam suam? * In custodiéndo sermónes tuos.
118:10 In toto corde meo exquisívi te: * ne repéllas me a mandátis tuis.
118:11 In corde meo abscóndi elóquia tua: * ut non peccem tibi.
118:12 Benedíctus es, Dómine: * doce me iustificatiónes tuas.
118:13 In lábiis meis, * pronuntiávi ómnia iudícia oris tui.
118:14 In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divítiis.
118:15 In mandátis tuis exercébor: * et considerábo vias tuas.
118:16 In iustificatiónibus tuis meditábor: * non oblivíscar sermónes tuos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 118(9-16) [2]
118:9 (Beth) W jaki sposób prostuje młody człowiek drogę swoją? * Gdy zachowa mowy Twoje.
118:10 Ze wszystkiego serca mego szukałem Ciebie, * nie odtrącaj mnie od przykazań Twoich.
118:11 W sercu moim skryłem słowa Twoje, * abym nie grzeszył Tobie.
118:12 Błogosławionyś jest, Panie, * naucz mię ustaw Twoich.
118:13 Wargami moimi * opowiadałem wszystkie wyroki ust Twoich.
118:14 Kochałem się w drodze świadectw Twoich, * jak we wszystkich bogactwach.
118:15 Będę się ćwiczył w przykazaniach Twoich * i przypatrzę się drogom Twoim.
118:16 Będę rozmyślał o ustawach Twoich, * nie zapomnę mów Twoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(17-24) [3]
118:17 (Ghimel) Retríbue servo tuo, vivífica me: * et custódiam sermónes tuos:
118:18 Revéla óculos meos: * et considerábo mirabília de lege tua.
118:19 Íncola ego sum in terra: * non abscóndas a me mandáta tua.
118:20 Concupívit ánima mea desideráre iustificatiónes tuas, * in omni témpore.
118:21 Increpásti supérbos: * maledícti qui declínant a mandátis tuis.
118:22 Aufer a me oppróbrium, et contémptum: * quia testimónia tua exquisívi.
118:23 Étenim sedérunt príncipes, et advérsum me loquebántur: * servus autem tuus exercebátur in iustificatiónibus tuis.
118:24 Nam et testimónia tua meditátio mea est: * et consílium meum iustificatiónes tuæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 118(17-24) [3]
118:17 (Gimel) Uczyń dobrze słudze Twemu, ożyw mię, * a będę strzegł mów Twoich.
118:18 Odsłoń oczy moje, * a przypatrzę się dziwom zakonu Twego.
118:19 Jestem ja gościem na ziemi, * nie kryj przede mną przykazań Twoich.
118:20 Pożądała dusza moja z upragnieniem ustaw Twoich * na każdy czas.
118:21 Zgromiłeś pysznych, * przeklęci, którzy odstępują od przykazań Twoich.
118:22 Oddal ode mnie pohańbienie i wzgardę, * bom się wypytywał o świadectwa Twoje.
118:23 Bo i książęta siedzieli i przeciwko mnie mówili, * ale sługa Twój ćwiczył się w ustawach Twoich.
118:24 Bo i świadectwa Twoje są rozmyślaniem moim, * i ustawy Twoje radą moją.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(25-32) [4]
118:25 (Daleth) Adhǽsit paviménto ánima mea: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:26 Vias meas enuntiávi, et exaudísti me: * doce me iustificatiónes tuas.
118:27 Viam iustificatiónum tuárum ínstrue me: * et exercébor in mirabílibus tuis.
118:28 Dormitávit ánima mea præ tǽdio: * confírma me in verbis tuis.
118:29 Viam iniquitátis ámove a me: * et de lege tua miserére mei.
118:30 Viam veritátis elégi: * iudícia tua non sum oblítus.
118:31 Adhǽsi testimóniis tuis, Dómine: * noli me confúndere.
118:32 Viam mandatórum tuórum cucúrri, * cum dilatásti cor meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In illa die stillábunt montes dulcédinem, et colles fluent lac et mel, allelúia.
|
Psalm 118(25-32) [4]
118:25 (Daleth) Przylgnęła do ziemi dusza moja, * ożyw mię według słowa Twego.
118:26 Drogi moje opowiedziałem i wysłuchałeś mię, * naucz mię ustaw Twoich.
118:27 Naucz mię drogi sprawiedliwości Twoich, * a będę rozważał cuda Twoje.
118:28 Drzemała dusza moja od tęsknicy, * wzmocnij mię słowami Twoimi.
118:29 Drogę nieprawości oddal ode mnie * i przez zakon Twój zmiłuj się nade mną.
118:30 Obrałem drogę prawdy, * nie zapomniałem wyroków Twoich.
118:31 Przylgnąłem do świadectw Twoich, Panie, * nie zawstydzaj mnie.
118:32 Biegłem drogą przykazań Twoich, * gdyś rozszerzył serce moje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Dnia onego: góry będą wydawać krople słodkości, a pagórki popłyną mlekiem i miodem, alleluja.
|
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.
℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
|
Kapitulum Wers {z Psałterza według dnia}
1 Tm 1:17
Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, samemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Powstań, Chryste, wspieraj nas.
℟. I wyzwól nas dla imienia Twego.
|
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie Boże wszechmogący, który bezpiecznie nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego: ochraniaj nas dzisiaj Swą mocą; abyśmy się tego dnia nie skłonili do żadnego grzechu, ale zawsze kierowali swoje myśli i uczynki do czynienia twojej sprawiedliwości.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Deinde in Choro legitur Martyrologium, quod laudabiliter fit etiam extra Chorum.
Martyrologium (anticip.)
Tértio Nonas Decémbris Luna vicésima quinta Anno Dómini 2018
Sancti Francísci Xavérii, Sacerdótis e Societáte Iesu et Confessóris, Indiárum Apóstoli, sodalitátis et óperis Propagándæ Fídei atque Missiónum ómnium Patróni cæléstis; qui prídie huius diéi quiévit in pace.
In Iudǽa sancti Sophoníæ Prophétæ.
Romæ sanctórum Mártyrum Cláudii Tribúni, et uxóris Hiláriæ, filiórum Iásonis et Mauri, cum septuagínta milítibus. Ex eis Cláudium iussit Numeriánus Imperátor, ingénti saxo alligátum, in flumen præcípitem dari; mílites vero et ipsíus Cláudii fílios capitáli senténtia puníri. Beáta autem Hilária, cum filiórum córpora sepelísset, paulo post, orans ad eórum sepúlcrum, tenta est a Pagánis, et, in cárcerem trusa, migrávit ad Dóminum.
Tingi, in Mauritánia, pássio sancti Cassiáni Mártyris, qui, cum exceptóris diu gessísset offícium, tandem, admirátus intrépida beáti Marcélli Centuriónis respónsa et immóbilem in Christi fide constántiam, atque cǽlitus inspirátus, exsecrábile duxit Christianórum neci deservíre; ideóque, cum renuntiásset eídem offício, et ipse, sub Christiána professióne, cápite abscíssus, triúmphum méruit obtinére martýrii.
Item in Africa sanctórum Mártyrum Cláudii, Crispíni, Magínæ, Ioánnis et Stéphani.
In Pannónia sancti Agrícolæ Mártyris.
Nicomedíæ pássio sanctórum Ambici, Victóris et Iúlii.
Medioláni sancti Miroclétis, Epíscopi et Confessóris; cuius aliquándo sanctus Ambrósius méminit.
Dorcéstriæ, in Anglia, sancti Biríni, qui fuit primus eiúsdem civitátis Epíscopus.
Curiæ, in Germánia, sancti Lúcii, Britannórum Regis, qui primus ex iis Régibus fidem Christi suscépit, témpore sancti Eleuthérii Papæ.
Senis, in Túscia, sancti Galgáni Eremítæ.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Następnie w chórze czyta się Martyrologium, co jest chwalebne także poza chórem.
Martyrologium (anticip.)
Roku Pańskiego 2018
Dnia 3-go grudnia uroczystość św. Franciszka Ksawerego z Towarzystwa Jezusowego, Apostoła Indii. Skonał 2 grudnia, bogaty w zasługi i prace, ale jego uroczystość obchodzi się z rozporządzenia Papieża Aleksandra VII w dniu dzisiejszym.
W Judei pamiątka św. Sofoniasza, Proroka.
W Rzymie męczeństwo św. Klaudiusza, Trybuna wojny, jego małżonki świętej Hilarii i ich synów Jazona i Marusa z 60 żołnierzami. Świętemu Klaudiuszowi kazał cesarz Numerian uwiązać olbrzymi kamień i utopić go w rzece, jego synowie i żołnierze zostali ścięci. Św. Hilaria pogrzebawszy zwłoki synów, została schwytana przez pogan gdy pewnego razu przebywała w modlitwie na ich grobie i zmarła wśród zadawanych jej zelżywości.
W Tangerze w Maroku męczeństwo św. Kasjana. Był przez długi czas pisarzem sądowym, ale za natchnieniem z Niebios poznał niesprawiedliwość swego postępowania, współdziałającego w zabijaniu chrześcijan. Dlatego złożył swój urząd i został sam Męczennikiem za prawdziwość wiary chrześcijańskiej.
W Afryce śmierć męczeńska św. Klaudiusza, Kryspina, Magina, Jana i Stefana.
Na Węgrzech pamiątka św. Agrikola, Męczennika.
W Nikomedii męczeństwo św. Ambicjusza, Wiktora i Juliusza.
W Mediolanie uroczystość świętego Miroklesa, Biskupa i Wyznawcy, wspomnianego także przez św. Ambrożego.
W Anglii uroczystość św. Biryna, pierwszego Biskupa Dorcestru.
W Chur w Szwajcarii pamiątka św. Lucjusza, króla Brytanii, który za Papieża Eleuteriusza jako pierwszy z królów przyjął wiarę chrześcijańską.
W Sienie w Toskanii uroczystość św. Galgana, Pustelnika.
℣. I gdzie indziej wielu świętych Męczenników i Wyznawców oraz świętych Dziewic.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Cenna jest w oczach Pana.
℟. Śmierć świętych Jego.
Święta Maryja i wszyscy święci niech się wstawiają za nami u Pana, abyśmy zasłużyli na Jego pomoc i zbawienie, który żyje i króluje na wieki wieków.
℟. Amen.
|
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
|
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Wejrzyj na sługi Swoje, Panie, i na dzieła Twoje, i prowadź ich dzieci.
℟. I niech jasność Pana Boga naszego będzie nad nami, i prowadź pracę rąk naszych, i dzieła rąk naszych prowadź.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Módlmy się.
Panie Boże, królu nieba i ziemi, racz dzisiaj prowadzić i uświęcać, władać i kierować, serca i ciała nasze, zmysły, słowa i czyny nasze według prawa Twojego, i według przykazań Twoich: abyśmy teraz i w wieczności, przez Ciebie wspierani, zasłużyli na zbawienie i wyzwolenie, Zbawicielu świata:
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Dniem i czynami naszymi niech w swoim pokoju rozporządza Pan wszechmogący. Amen.
|
Regula
Ex Régula Sancti Patri Nostri Benedícti. Caput 51: De frátribus qui non longe satis proficiscúntur
Frater qui pro quovis respónso dirígitur et ea die sperátur revérti ad monastérium, non præsúmat foris manducáre, étiam si omníno rogétur a quovis, nisi forte ei ab abbáte suo præcipiátur. Quod si áliter fécerit, excommunicétur.
Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.
Lectio brevis {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 33:2
Dómine, miserére nostri: te enim exspectávimus: esto brácchium nóstrum in mane, et salus nostra in témpore tribulatiónis.
In fine:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
|
Reguła
Z Reguły Świętego Ojca Naszego Benedykta. Rozdział 51: O Braciej, którzy nie nazbyt daleko od Klasztoru odjadą.
Bracia, którzy w jakiem poselstwie jadą, a onegoż dnia spodziewają się do Klasztoru wrócić, niechaj się nie ważą u obcych jeść, choćby ich ktośkolwiek wzywał. Oprócz, żeby im Opat ich rozkazał, (albo pozwolił). A jeśli inaczej uczynią, wyklęci być mają.
Poza chórem chwalebne jest czytanie z Reguły; inaczej czyta się Czytanie krótkie.
Czytanie krótkie {z Psałterza według okresu}
Iz 33:2
Panie, zmiłuj się nad nami; bośmy cię czekali: bądź ramieniem naszem z poranku, a zbawieniem naszem czasu utrapienia.
Na zakończenie:
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedicite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, ✠ et ab omni malo deféndat, * et ad vitam perdúcat ætérnam.
Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen
|
Zakończenie
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
℣. Błogosław nam.
℟. Boże.
Błogosławieństwo. Niech Pan nas błogosławi, ✠ i broni od wszelkiego zła, i doprowadzi do życia wiecznego.
A dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Commemorátio defunctórum
℟.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Psalmus 129 [5]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
℣. A porta ínferi.
℟. Érue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Wspomnienie zmarłych
℟.br. Wspomnienie wszystkich braci, przyjaciół Zakonu naszego, a także dobroczyńców naszych.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen
Psalm 129 [5]
129:1 Z głębokości wołałem ku Tobie, Panie: * Panie, wysłuchaj głosu mego:
129:2 Niech się nakłonią uszy Twoje * na głos modlitwy mojej.
129:3 Jeśli będziesz baczył na nieprawości, Panie, * Panie, któż się ostoi?
129:4 Albowiem u Ciebie jest przebaczenie, * i dla zakonu Twego czekałem Cię, Panie.
129:5 Czekała dusza moja na słowo Jego, * nadzieję miała dusza moja w Panu.
129:6 Od straży porannej aż do nocy * niechaj nadzieję ma Izrael w Panu.
129:7 Bo u Pana miłosierdzie * i obfite u Niego odkupienie.
129:8 A On odkupi Izraela * ze wszystkich nieprawości jego.
℣. Wieczny odpoczynek * racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista * niechaj im świeci.
℣. Od bram piekielnych.
℟. Zabierz, Panie, ich dusze.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
opuścić drugie „Panie, wysłuchaj”
Módlmy się.
Boże, dawco przebaczenia i zbawienia ludzkiego miłośniku: błagamy łaskawości Twojej, abyś braci naszego zgromadzenia, naszych bliskich i dobroczyńców, którzy z tego świata zeszli, za wstawieniem się błogosławionej Marji, zawsze Panny i wszystkich Świętych Twoich, do uczestnictwa w wiecznej szczęśliwości dojść dozwolił.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista niechaj im świeci.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|